Thirukural - Chapter 32

311 - சிறப்பீனுஞ் செல்வம் பெறினும் பிறர்க்கின்னா

செய்யாமை மாசற்றார் கோள்.

மிகுந்த செழிப்பைத் தருகின்ற செல்வத்தைப் பெறக் கூடுமென்றாலும் அதன் பொருட்டுப் பிறருக்குப் கேடு செய்யாமலிருப்பதே மாசற்றவர்களின் கொள்கையாகும்.

Though ill to neighbour wrought should glorious pride of wealth secure,
No ill to do is fixed decree of men in spirit pure.


Explanation: It is the determination of the spotless not to cause sorrow to others, although they could (by so causing) obtain the wealth which confers greatness.


312 - கறுத்தின்னா செய்தவக் கண்ணும் மறுத்தின்னா

செய்யாமை மாசற்றார் கோள்.

சினங்கொண்டு சொல்லாலோ செயலாலோ ஒருவன் துன்பம் தரும்போது அந்தத் துன்பத்தை அவனுக்குத் திரும்பச் செய்யாமல் தாங்கிக் கொள்வதே சிறந்த மனிதரின் கொள்கையாகும்.

Though malice work its worst, planning no ill return, to endure,
And work no ill, is fixed decree of men in spirit pure.


Explanation: It is the determination of the spotless not to do evil, even in return, to those who have cherished enmity and done them evil.


313 - செய்யாமற் செற்றார்க்கும் இன்னாத செய்தபின்

உய்யா விழுமந் தரும்.

யாருக்கும் கேடு செய்யாமல் இருப்பவருக்குப் பகைவர் கேடு செய்துவிட்டால் அதற்குப் பதிலாக அவருக்கு வரும் கேடு மீளாத் துன்பம் தரக் கூடியதாகும்.

Though unprovoked thy soul malicious foes should sting,
Retaliation wrought inevitable woes will bring.


Explanation: In an ascetic inflict suffering even on those who hate him, when he has not done them any evil, it will afterwards give him irretrievable sorrow.


314 - இன்னாசெய் தாரை ஒறுத்தல் அவர்நாண

நன்னயஞ் செய்து விடல்.

நமக்குத் தீங்கு செய்தவரைத் தண்டிப்பதற்குச் சரியான வழி, அவர் வெட்கித் தலைகுனியும்படியாக அவருக்கு நன்மை செய்வதுதான்.

To punish wrong, with kindly benefits the doers ply;
Thus shame their souls; but pass the ill unheeded by.


Explanation: The (proper) punishment to those who have done evil (to you), is to put them to shame by showing them kindness, in return and to forget both the evil and the good done on both sides.


315 - அறிவினான் ஆகுவ துண்டோ பிறிதின்நோய்

தந்நோய்போற் போற்றாக் கடை.

பிற உயிர்களுக்கு வரும் துன்பத்தைத் தம் துன்பம் போலக் கருதிக் காப்பாற்ற முனையாதவர்களுக்கு அறிவு இருந்தும் அதனால் எந்தப் பயனுமில்லை.

From wisdom's vaunted lore what doth the learner gain,
If as his own he guard not others' souls from pain?


Explanation: What benefit has he derived from his knowledge, who does not endeavour to keep off pain from another as much as from himself ?


316 - இன்னா எனத்தா னுணர்ந்தவை துன்னாமை

வேண்டும் பிறன்கட் செயல்.

ஒருவன் தன்னுடைய வாழ்க்கையில் துன்பமானவை என்று அனுபவித்து அறிந்தவற்றை, மற்றவர்க்குச் செய்யாமலிருக்க வேண்டும்.

What his own soul has felt as bitter pain,
From making others feel should man abstain.


Explanation: Let not a man consent to do those things to another which, he knows, will cause sorrow.


317 - எனைத்தானும் எஞ்ஞான்றும் யார்க்கும் மனத்தானாம்

மாணாசெய் யாமை தலை.

எவ்வளவிலும், எப்பொழுதும், எவரையும் இழிவுபடுத்தும் செயலை மனத்தால்கூட நினைக்காமல் இருப்பதே முதன்மையான சிறப்பாகும்.

To work no wilful woe, in any wise, through all the days,
To any living soul, is virtue's highest praise.


Explanation: It is the chief of all virtues not knowingly to do any person evil, even in the lowest degree, and at any time.


318 - தன்னுயிர்க் கின்னாமை தானறிவான் என்கொலோ

மன்னுயிர்க் கின்னா செயல்.

பிறர் தரும் துன்பத்தால் தனக்கேற்படும் துன்பத்தை உணர்ந்தவன் அந்தத் துன்பத்தைப் பிற உயிர்களுக்குத் தரவும் கூடாதல்லவா?

Whose soul has felt the bitter smart of wrong, how can
He wrongs inflict on ever-living soul of man?


Explanation: Why does a man inflict upon other creatures those sufferings, which he has found by experience are sufferings to himself ?


319 - பிறர்க்கின்னா முற்பகல் செய்யின் தமக்கின்னா

பிற்பகல் தாமே வரும்.

பிறருக்குத் தீங்கு விளைவித்துவிட்டோம் என்று ஒருவர் மகிழ்ந்து கொண்டிருக்கும்போதே, அதேபோன்ற தீங்கு அவரையே தாக்கும்.

If, ere the noontide, you to others evil do,
Before the eventide will evil visit you.


Explanation: If a man inflict sorrow upon others in the morning, it will come upon him unsought in the very evening.


320 - நோயெல்லா நோய்செய்தார் மேலவா நோய்செய்யார்

நோயின்மை வேண்டு பவர்.

தீங்கு செய்தவருக்கே தீங்குகள் வந்து சேரும்; எனவே தீங்கற்ற வாழ்வை விரும்புகிறவர்கள், பிறருக்குத் தீங்கிழைத்தல் கூடாது.

O'er every evil-doer evil broodeth still;
He evil shuns who freedom seeks from ill.


Explanation: Sorrow will come upon those who cause pain to others; therfore those, who desire to be free from sorrow, give no pain to others.

Thirukural - Chapter 31

301 - செல்லிடத்துக் காப்பான் சினங்காப்பான் அல்லிடத்துக்

காக்கினென் காவாக்கா லென்.

தன் சினம் பலிதமாகுமிடத்தில் சினம் கொள்ளாமல் இருப்பவனே சினங்காப்பவன்; பலிக்காத இடத்தில் சினத்தைக் காத்தால் என்ன? காக்காவிட்டால் என்ன?

Where thou hast power thy angry will to work, thy wrath restrain;
Where power is none, what matter if thou check or give it rein?


Explanation: He restrains his anger who restrains it when it can injure; when it cannot injure, what does it matter whether he restrain it, or not ?


302 - செல்லா இடத்துச் சினந்தீது செல்லிடத்தும்

இல்லதனின் தீய பிற.

வலியோரிடம் சினம் கொண்டால், அதனால் கேடு விளையும். மெலியோரிடம் சினம் கொண்டாலும் அதைவிடக் கேடு வேறொன்றுமில்லை.

Where power is none to wreak thy wrath, wrath importent is ill;
Where thou hast power thy will to work, 'tis greater, evil still.


Explanation: Anger is bad, even when it cannot injure; when it can injure; there is no greater evil.


303 - மறத்தல் வெகுளியை யார்மாட்டுந் தீய

பிறத்தல் அதனான் வரும்.

யார்மீது சினம் கொண்டாலும் அதை மறந்துவிட வேண்டும். இல்லாவிட்டால் அந்தச் சினமே தீய விளைவுகளுக்குக் காரணமாகும்.

If any rouse thy wrath, the trespass straight forget;
For wrath an endless train of evils will beget.


Explanation: Forget anger towards every one, as fountains of evil spring from it.


304 - நகையும் உவகையுங் கொல்லுஞ் சினத்தின்

பகையும் உளவோ பிற.

சினம் கொள்கிறவர்களுக்கு முகமலர்ச்சி மாத்திரமின்றி மனமகிழ்ச்சியும் மறைந்து போய் விடும்.

Wrath robs the face of smiles, the heart of joy,
What other foe to man works such annoy?


Explanation: Is there a greater enemy than anger, which kills both laughter and joy ?


305 - தன்னைத்தான் காக்கின் சினங்காக்க காவாக்கால்

தன்னையே கொல்லுஞ் சினம்.

ஒருவன் தன்னைத்தானே காத்துக் கொள்ள வேண்டுமானால், சினத்தைக் கைவிட வேண்டும். இல்லையேல் சினம், அவனை அழித்துவிடும்.

If thou would'st guard thyself, guard against wrath alway;
'Gainst wrath who guards not, him his wrath shall slay.


Explanation: If a man would guard himself, let him guard against anger; if he do not guard it, anger will kill him.


306 - சினமென்னுஞ் சேர்ந்தாரைக் கொல்லி இனமென்னும்

ஏமப் புணையைச் சுடும்.

சினங்கொண்டவரை அழிக்கக் கூடியதாகச் சினமென்னும் தீயே இருப்பதால், அது அவரை மட்டுமின்றி, அவரைப் பாதுகாக்கும் தோணி போன்ற சுற்றத்தையும் அழித்துவிடும்.

Wrath, the fire that slayeth whose draweth near,
Will burn the helpful 'raft' of kindred dear.


Explanation: The fire of anger will burn up even the pleasant raft of friendship.


307 - சினத்தைப் பொருளென்று கொண்டவன் கேடு

நிலத்தறைந்தான் கைபிழையா தற்று.

நிலத்தைக் கையால் அறைந்தவனுக்கு அவன் கைதான் வலிக்கும். அது போலத்தான் சினத்தைப் பண்பாகக் கொண்டவன் நிலையும் ஆகும்.

The hand that smites the earth unfailing feels the sting;
So perish they who nurse their wrath as noble thing.


Explanation: Destruction will come upon him who ragards anger as a good thing, as surely as the hand of him who strikes the ground will not fail.


308 - இணரெரி தோய்வன்ன இன்னா செயினும்

புணரின் வெகுளாமை நன்று.

தீயினால் சுட்டெரிப்பது போன்ற துன்பங்களை ஒருவன் தொடர்ந்து செய்தாலும் அதற்காக வருந்தி அவன் உறவு கொள்ள வரும் போது சினங்கொள்ளாமல் இருப்பதே நல்லது.

Though men should work thee woe, like touch of tongues of fire.
'Tis well if thou canst save thy soul from burning ire.


Explanation: Though one commit things against you as painful (to bear) as if a bundle of fire had been thrust upon you, it will be well, to refrain, if possible, from anger.


309 - உள்ளிய தெல்லாம் உடனெய்தும் உள்ளத்தால்

உள்ளான் வெகுளி யெனின்.

உள்ளத்தால் சினங்கொள்ளாதவனாக இருந்தால் எண்ணியவற்றையெல்லாம் உடனடியாகப் பெற முடியும்.

If man his soul preserve from wrathful fires,
He gains with that whate'er his soul desires.


Explanation: If a man never indulges anger in his heart, he will at once obtain whatever he has thought of.


310 - இறந்தார் இறந்தா ரனையர் சினத்தைத்

துறந்தார் துறந்தார் துணை.

எல்லையற்ற சினம் கொள்வார் இறந்தவர்க்கு ஒப்பாவார். சினத்தை அறவே துறந்தவர் துறவிக்கு ஒப்பாவார்.

Men of surpassing wrath are like the men who've passed away;
Who wrath renounce, equals of all-renouncing sages they.


Explanation: Those, who give way to excessive anger, are no better than dead men; but those, who are freed from it, are equal to those who are freed (from death).

Thirukural - Chapter 30

291 - வாய்மை எனப்படுவ தியாதெனின் யாதொன்றந்

தீமை யிலாத சொலல்.

பிறருக்கு எள்முனையளவு தீமையும் ஏற்படாத ஒரு சொல்லைச் சொல்வதுதான் வாய்மை எனப்படும்.

You ask, in lips of men what 'truth' may be;
'Tis speech from every taint of evil free.


Explanation: Truth is the speaking of such words as are free from the least degree of evil (to others).


292 - பொய்ம்மையும் வாய்மை யிடத்த புரைதீர்ந்த

நன்மை பயக்கு மெனின்.

குற்றமற்ற நன்மையை விளைவிக்கக் கூடுமானால் பொய்யான சொல்லும்கூட வாய்மை என்று கூறத்தக்க இடத்தைப் பெற்றுவிடும்.

Falsehood may take the place of truthful word,
If blessing, free from fault, it can afford.


Explanation: Even falsehood has the nature of truth, if it confer a benefit that is free from fault.


293 - தன்நெஞ் சறிவது பொய்யற்க பொய்த்தபின்

தன்நெஞ்சே தன்னைச் சுடும்.

மனச்சாட்சிக்கு எதிராகப் பொய் சொல்லக்கூடாது; அப்படிச் சொன்னால், சொன்னவரின் மனமே அவரைத் தண்டிக்கும்.

Speak not a word which false thy own heart knows
Self-kindled fire within the false one's spirit glows.


Explanation: Let not a man knowingly tell a lie; for after he has told the lie, his mind will burn him (with the memory of his guilt).


294 - உள்ளத்தாற் பொய்யா தொழுகின் உலகத்தார்

உள்ளத்து ளெல்லாம் உளன்.

மனத்தால்கூடப் பொய்யை நினைக்காமல் வாழ்பவர்கள், மக்கள் மனத்தில் நிலையான இடத்தைப் பெறுவார்கள்.

True to his inmost soul who lives,- enshrined
He lives in souls of all mankind.


Explanation: He who, in his conduct, preserves a mind free from deceit, will dwell in the minds of all men.


295 - மனத்தொடு வாய்மை மொழியின் தவத்தொடு

தானஞ்செய் வாரின் தலை.

உதட்டளவில் இன்றி உளமார வாய்மை பேசுகிறவர்கள் தவமும், தானமும் செய்கின்றவர்களைவிட உயர்ந்தவர்களாவார்கள்.எ

Greater is he who speaks the truth with full consenting mind.
Than men whose lives have penitence and charity combined.


Explanation: He, who speaks truth with all his heart, is superior to those who make gifts and practise austerities.


296 - பொய்யாமை யன்ன புகழில்லை எய்யாமை

எல்லா அறமுந் தரும்.

பொய் இல்லாமல் வாழ்வது போன்ற புகழ் மிக்க வாழ்வு வேறு எதுவுமில்லை; என்றும் நீங்காத அறவழி நலன்களை அளிப்பது அந்த வாழ்வேயாகும்.

No praise like that of words from falsehood free;
This every virtue yields spontaneously.


Explanation: There is no praise like the praise of never uttering a falsehood: without causing any suffering, it will lead to every virtue.


297 - பொய்யாமை பொய்யாமை ஆற்றின் அறம்பிற

செய்யாமை செய்யாமை நன்று.

செய்யக்கூடாததைச் செய்யாததால் விளையும் நன்மையைவிடப் பொய் கூறாத பண்பு பொய்த்துப் போகாமல் கடைப்பிடிக்கும் அறவழி நன்மை தருவதாகும்.

If all your life be utter truth, the truth alone,
'Tis well, though other virtuous acts be left undone.


Explanation: If a man has the power to abstain from falsehood, it will be well with him, even though he practise no other virtue.


298 - புறந்தூய்மை நீரா னமையும் அகந்தூய்மை

வாய்மையால் காணப் படும்.

நீரில் குளிப்பதால் உடலின் அழுக்கு மட்டுமே நீங்கும்; மனம் அழுக்குப்படாமல் தூய்மையுடன் விளங்கிட, சொல்லிலும் செயலிலும் வாய்மை வேண்டும்.

Outward purity the water will bestow;
Inward purity from truth alone will flow.


Explanation: Purity of body is produced by water and purity of mind by truthfulness.


299 - எல்லா விளக்கும் விளக்கல்ல சான்றோர்க்குப்

பொய்யா விளக்கே விளக்கு.

புறத்தின் இருளைப் போக்கும் விளக்குகளைவிட அகத்தின் இருளைப் போக்கும் பொய்யாமை எனும் விளக்கே ஒருவனை உயர்ந்தோன் எனக் காட்டும் ஒளிமிக்க விளக்காகும்.

Every lamp is not a lamp in wise men's sight;
That's the lamp with truth's pure radiance bright.


Explanation: All lamps of nature are not lamps; the lamp of truth is the lamp of the wise.


300 - யாமெய்யாக் கண்டவற்று ளில்லை எனைத்தொன்றும்

வாய்மையின் நல்ல பிற.

வாய்மையைப் போல் சிறந்த பண்பு வேறொன்றுமே இல்லை என்பதுதான் ஆராய்ந்து உணரப்பட்ட உண்மையாகும்.

Of all good things we've scanned with studious care,
There's nought that can with truthfulness compare.


Explanation: Amidst all that we have seen (described) as real (excellence), there is nothing so good as truthfulness.

Thirukural - Chapter 29 Cont...

284 - களவின்கண் கன்றிய காதல் விளைவின்கண்

வீயா விழுமந் தரும்.

களவு செய்வதில் ஒருவனுக்கு ஏற்படும் தணியாத தாகம், அதனால் உருவாகும் விளைவுகளால் தீராத துன்பத்தை உண்டாக்கும்.

The lust inveterate of fraudful gain,
Yields as its fruit undying pain.


Explanation: The eager desire of defrauding others will, when it brings forth its fruit, produce undying sorrow.


285 - அருள்கருதி அன்புடைய ராதல் பொருள்கருதிப்

பொச்சாப்புப் பார்ப்பார்க ணில்.

மறந்திருக்கும் நேரம் பார்த்துப் பிறர் பொருளைக் களவாட எண்ணுபவரிடத்தில், அருள் கருதி அன்பாக நடக்கும் பண்பு இருக்காது.

'Grace' is not in their thoughts, nor know they kind affection's power,
Who neighbour's goods desire, and watch for his unguarded hour.


Explanation: The study of kindness and the exercise of benevolence is not with those who watch for another's forgetfulness, though desire of his property.


286 - அளவின்கண் நின்றொழுக லாற்றார் களவின்கண்

கன்றிய காத லவர்.

ஓர் எல்லைக்குட்பட்டு வாழ்வைச் செம்மையாக அமைத்துக் கொள்ளாதவர்கள், களவு செய்து பிறர் பொருளைக் கொள்வதில் நாட்டமுடையவராவார்கள்.

They cannot walk restrained in wisdom's measured bound,
In whom inveterate lust of fraudful gain is found.


Explanation: They cannot walk steadfastly, according to rule, who eagerly desire to defraud others.


287 - களவென்னுங் காரறி வாண்மை அளவென்னும்

ஆற்றல் புரிந்தார்க ணில்.

அளவறிந்து வாழ்க்கை நடத்துகிற ஆற்றலுடையவர்களிடம், களவாடுதல் எனும் சூதுமதி கிடையாது.

Practice of fraud's dark cunning arts they shun,
Who long for power by 'measured wisdom' won.


Explanation: That black-knowledge which is called fraud, is not in those who desire that greatness which is called rectitude.


288 - அளவறிந்தார் நெஞ்சத் தறம்போல நிற்குங்

களவறிந்தார் நெஞ்சில் கரவு.

நேர்மையுள்ளவர் நெஞ்சம் அறவழியில் செல்லும்; கொள்ளையடிப்போர் நெஞ்சமோ குறுக்குவழியான வஞ்சக வழியில் செல்லும்.

As virtue dwells in heart that 'measured wisdom' gains;
Deceit in hearts of fraudful men established reigns.


Explanation: Deceit dwells in the mind of those who are conversant with fraud, even as virtue in the minds of those who are conversant with rectitude.


289 - அளவல்ல செய்தாங்கே வீவர் களவல்ல

மற்றைய தேற்றா தவர்.

அளவு என்பதைத் தவிர வேறு நல்வழிகளை நாடாதவர்கள், வரம்பு கடந்த செயல்களால் வாழ்விழந்து வீழ்வார்கள்.

Who have no lore save that which fraudful arts supply,
Acts of unmeasured vice committing straightway die.


Explanation: Those, who are acquainted with nothing but fraud, will perish in the very commission of transgression.


290 - கள்வார்க்குத் தள்ளும் உயிர்நிலை கள்ளார்க்குத்

தள்ளாது புத்தே ளுலகு.

களவாடுபவர்க்கு உயிர் வாழ்வதேகூடத் தவறிப்போகும்; களவை நினைத்தும் பார்க்காதவர்க்கோ, புகழுலக வாழ்க்கை தவறவே தவறாது.

The fraudful forfeit life and being here below;
Who fraud eschew the bliss of heavenly beings know.


Explanation: Even their body will fail the fraudulent; but even the world of the gods will not fail those who are free from fraud.

Thirukural - Chapter 29 Cont...

283 - களவினா லாகிய ஆக்கம் அளவிறந் தாவது போலக் கெடும்.

கொள்ளயடித்துப் பொருள் குவிப்பது, முதலில் பெரிதாகத் தோன்றினாலும், அந்தச் செயல் ஏற்கனவே இருந்த செல்வத்தையும் அடித்து கொண்டு போய்விடும்.

The gain that comes by fraud, although it seems to grow
With limitless increase, to ruin swift shall go.


Explanation: The property, which is acquired by fraud, will entirely perish, even while it seems to increase.

Thirukural - Chapter 29 Cont...

282 - உள்ளத்தால் உள்ளலுந் தீதே பிறன்பொருளைக் கள்ளத்தால் கள்வே மெனல்.

பிறருக்குரிய பொருளைச் சூழ்ச்சியினால் கவர்ந்து கொள்ளலாமா என்று ஒருவன் நினைப்பதேகூடக் குற்றமாகும்.

'Tis sin if in the mind man but thought conceive;
'By fraud I will my neighbour of his wealth bereave.'


Explanation: Even the thought (of sin) is sin; think not then of crafiily stealing the property of another.

Thirukural - Chapter 29

281 - எள்ளாமை வேண்டுவா னென்பான் எனைத்தொன்றுங் கள்ளாமை காக்கதன் நெஞ்சு.

எந்தப் பொருளையும் களவாடும் நினைவு தன் நெஞ்சை அணுகாமல் பார்த்துக் (காத்துக்) கொள்பவனே இகழ்ச்சிக்கு ஆட்படாமல் வாழ முடியும்.

Who seeks heaven's joys, from impious levity secure,
Let him from every fraud preserve his spirit pure.


Explanation: Let him, who desires not to be despised, keep his mind from (the desire of) defrauding another of the smallest thing.

Thirukural - Chapter 28

271 - வஞ்ச மனத்தான் படிற்றொழுக்கம் பூதங்கள்

ஐந்தும் அகத்தே நகும்.

ஒழுக்க சீலரைப் போல உலகத்தை ஏமாற்றும் வஞ்சகரைப் பார்த்து அவரது உடலில் கலந்துள்ள நிலம், நீர், தீ, காற்று, வெளி எனப்படும் பஞ்சபூதங்களும் தமக்குள் சிரித்துக் கொள்ளும்.

Who with deceitful mind in false way walks of covert sin,
The five-fold elements his frame compose, decide within.


Explanation: The five elements (of his body) will laugh within him at the feigned conduct of the deceitful minded man.


272 - வானுயர் தோற்றம் எவன்செய்யுந் தன்நெஞ்சத்

தானறி குற்றப் படின்.

தன் மனத்திற்குக் குற்றம் என்று தெரிந்தும்கூட அதைச் செய்பவர், துறவுக்கோலம் பூண்டிருப்பதால் எந்தப் பயனும் இல்லை.

What gain, though virtue's semblance high as heaven his fame exalt,
If heart dies down through sense of self-detected fault?


Explanation: What avails an appearance (of sanctity) high as heaven, if his mind suffers (the indulgence) of conscious sin.


273 - வலியில் நிலைமையான் வல்லுருவம் பெற்றம்

புலியின்தோல் போர்த்துமேய்ந் தற்று.

மனத்தை அடக்க முடியாதவர் துறவுக்கோலம் பூணுவது, பசு ஒன்று புலித்தோலைப் போர்த்திக் கொண்டு பயிரை மேய்வது போன்றதாகும்.

As if a steer should graze wrapped round with tiger's skin,
Is show of virtuous might when weakness lurks within.


Explanation: The assumed appearance of power, by a man who has no power (to restrain his senses and perform austerity), is like a cow feeding on grass covered with a tiger's skin.


274 - தவமறைந் தல்லவை செய்தல் புதல்மறைந்து

வேட்டுவன் புள்சிமிழ்த் தற்று.

புதரில் மறைந்து கொண்டு வேடன் பறவைகளைக் கண்ணி வைத்துப் பிடிப்பதற்கும், தவக்கோலத்தில் இருப்பவர்கள் தகாத செயல்களில் ஈ.டுபடுவதற்கும் வேறுபாடு இல்லை.

'Tis as a fowler, silly birds to snare, in thicket lurks.
When, clad in stern ascetic garb, one secret evil works.


Explanation: He who hides himself under the mask of an ascetic and commits sins, like a sportsman who conceals himself in the thicket to catch birds.


275 - பற்றற்றேம் என்பார் படிற்றொழுக்கம் எற்றெற்றென்

றேதம் பலவுந் தரும்.

எத்தகைய செயல் புரிந்துவிட்டோம் என்று தமக்குத் தாமே வருந்த வேண்டிய துன்பம், பற்றுகளை விட்டு விட்டதாகப் பொய்கூறி, உலகை ஏமாற்றுவோர்க்கு வந்து சேரும்.

'Our souls are free,' who say, yet practise evil secretly,
'What folly have we wrought!' by many shames o'er-whelmed, shall cry.


Explanation: The false conduct of those who say they have renounced all desire will one day bring them sorrows that will make them cry out, "Oh! what have we done, what have we done."


276 - நெஞ்சின் துறவார் துறந்தார்போல் வஞ்சித்து

வாழ்வாரின் வன்கணா ரில்.

உண்மையிலேயே மனதாரப் பற்றுகளைத் துறக்காமல் துறந்தவரைப் போல் வாழ்கின்ற வஞ்சகர்களைவிட இரக்கமற்றவர் யாருமில்லை.

In mind renouncing nought, in speech renouncing every tie,
Who guileful live,- no men are found than these of 'harder eye'.


Explanation: Amongst living men there are none so hard-hearted as those who without to saking (desire) in their heart, falsely take the appearance of those who have forsaken (it).


277 - புறங்குன்றி கண்டனைய ரேனும் அகங்குன்றி

மூக்கிற் கரியா ருடைத்து.

வெளித்தோற்றத்துக்குக் குன்றிமணி போல் சிவப்பாக இருந்தாலும், குன்றிமணியின் முனைபோலக் கறுத்த மனம் படைத்தவர்களும் உலகில் உண்டு.

Outward, they shine as 'kunri' berry's scarlet bright;
Inward, like tip of 'kunri' bead, as black as night.


Explanation: (The world) contains persons whose outside appears (as fair) as the (red) berry of the Abrus, but whose inside is as black as the nose of that berry.


278 - மனத்தது மாசாக மாண்டார்நீ ராடி

மறைந்தொழுகு மாந்தர் பலர்.

நீருக்குள் மூழ்கியோர் தம்மை மறைத்துக் கொள்வது போல, மாண்புடையோர் எனும் பெயருக்குள் தம்மை மறைத்துக்கொண்டு மனத்தில் மாசுடையோர் பலர் உலவுகின்றனர்.

Many wash in hollowed waters, living lives of hidden shame;
Foul in heart, yet high upraised of men in virtuous fame.


Explanation: There are many men of masked conduct, who perform their ablutions, and (make a show) of greatness, while their mind is defiled (with guilt).


279 - கணைகொடியது யாழ்கோடு செவ்விதாங் கனை

வினைபடு பாலாற் கொளல்.

நேராகத் தோன்றும் அம்பு, கொலைச் செயல் புரியும். வளைந்து தோன்றும் யாழ், இசை, இன்பம் பயக்கும். அது போலவே மக்களின் பண்புகளையும் அவர்களது செயலால் மட்டுமே உணர்ந்து கொள்ள வேண்டும்.

Cruel is the arrow straight, the crooked lute is sweet,
Judge by their deeds the many forms of men you meet.


Explanation: As, in its use, the arrow is crooked, and the curved lute is straight, so by their deeds, (and not by their appearance) let (the uprightness or crookedness of) men be estimated.


280 - மழித்தலும் நீட்டலும் வேண்டா உலகம்

பழித்த தொழித்து விடின்.

உலகத்தாரின் பழிப்புக்கு உள்ளாகும் செயல்களைத் துறக்காமல் ஒரு துறவி, தனது தலையை மொட்டையடித்துக் கொண்டோ, சடாமுடி வளர்த்துக் கொண்டோ கோலத்தை மட்டும் மாற்றிக் கொள்வது ஒரு ஏமாற்று வித்தையே ஆகும்.

What's the worth of shaven head or tresses long,
If you shun what all the world condemns as wrong?


Explanation: There is no need of a shaven crown, nor of tangled hair, if a man abstain from those deeds which the wise have condemned.

Thirukural - Chapter 27

261 - உற்றநோய் நோன்றல் உயிர்க்குறுகண் செய்யாமை

அற்றே தவத்திற் குரு.

எதையும் தாங்கும் இதயத்தைப் பெற்றிருப்பதும், எந்த உயிருக்கும் தீங்கு செய்யாமல் இருப்பதும்தான் ``தவம்'' என்று கூறப்படும்.

To bear due penitential pains, while no offence
He causes others, is the type of 'penitence'.


Explanation: The nature of religious discipline consists, in the endurance (by the ascetic) of the sufferings which it brings on himself, and in abstaining from giving pain to others.


262 - தவமுந் தவமுடையார்க் காகும் அவமதனை

அஃதிலார் மேற்கொள் வது.

உறுதிப்பாடும், மன அடக்கமும் உடையவருக்கே தவத்தின் பெருமை வாய்க்கும். எனவே கட்டுப்பாடான ஒழுக்கம் இல்லாதவர்கள், தவத்தை மேற்கொள்வது வீண் செயலேயாகும்.

To 'penitents' sincere avails their 'penitence';
Where that is not, 'tis but a vain pretence.


Explanation: Austerities can only be borne, and their benefits enjoyed, by those who have practised them (in a former birth); it will be useless for those who have not done so, to attempt to practise them (now).


263 - துறந்தார்க்குத் துப்புரவு வேண்டி மறந்தார்கொன்

மற்றை யவர்கள் தவம்.

துறவிகளுக்குத் துணை நிற்க விரும்புகிறோம் என்பதற்காகத் தாங்கள் கடைப்பிடிக்க வேண்டிய தவ ஒழுக்கத்தை மற்றவர்கள் மறந்து விடக் கூடாது.

Have other men forgotten 'penitence' who strive
To earn for penitents the things by which they live?


Explanation: It is to provide food etc, for the ascetics who have abandoned (the desire of earthly possessions) that other persons have forgotten (to practise) austerity ?


264 - ஒன்னார்த் தெறலும் உவந்தாரை யாக்கலும்

எண்ணின் தவத்தான் வரும்.

மன உறுதியும் கட்டுப்பாடும் கொண்டு தவமென்னும் நோன்பு வலிமையுடையதாக அமைந்தால்தான், எண்ணிய மாத்திரத்தில் பகைவரை வீழ்த்தவும் நண்பரைக் காக்கவும் முடியும்.

Destruction to his foes, to friends increase of joy.
The 'penitent' can cause, if this his thoughts employ.


Explanation: If (the ascetic) desire the destruction of his enemies, or the aggrandizement of his friends, it will be effected by (the power of) his austerities.


265 - வேண்டிய வேண்டியாங் கெய்தலால் செய்தவம்

ஈ.ண்டு முயலப் படும்.

உறுதிமிக்க நோன்பினால் விரும்பியதை விரும்பியவாறு அடைய முடியுமாதலால், அது விரைந்து முயன்று செய்யப்படுவதாகும்.

That what they wish may, as they wish, be won,
By men on earth are works of painful 'penance' done.


Explanation: Religious dislipline is practised in this world, because it secures the attainment of whatever one may wish to enjoy (in the world to come).


266 - தவஞ்செய்வார் தங்கருமஞ் செய்வார்மற் றல்லார்

அவஞ்செய்வார் ஆசையுட் பட்டு.

அடக்கமும், அன்பு நெறியும், துன்பங்களைத் தாங்கும் பொறுமையும் வாய்ந்த தவம் மேற்கொண்டவர்கள் மட்டுமே தமது கடமையைச் செய்பவர்கள்; அதற்கு மாறானவர்கள், ஆசையால் அலைக்கழிக்கப்பட்டு வீணான செயல்களில் ஈ.டுபடுபவர்கள்.

Who works of 'penance' do, their end attain,
Others in passion's net enshared, toil but in vain.


Explanation: Those discharge their duty who perform austerities; all others accomplish their own destruction, through the entanglement of the desire (of riches and sensual pleasure).


267 - சுடச்சுடரும் பொன்போல் ஒளிவிடுந் துன்பஞ்

சுடச்சுட நோற்கிற் பவர்க்கு.

தம்மைத் தாமே வருத்திக் கொண்டு ஒரு குறிக்கோளுக்காக நோன்பு நோற்பவர்களை எந்தத் துன்பங்கள் தாக்கினாலும் அவர்கள் சுடச்சுட ஒளிவிடும் பொன்னைப் போல் புகழ் பெற்றே உயர்வார்கள்.

The hotter glows the fining fire, the gold the brighter shines;
The pain of penitence, like fire, the soul of man refines.


Explanation: Just as gold is purified as heated in the fire, will those shine, who have endured the burning of pain (in frequent austerities).


268 - தன்னுயிர் தானறப் பெற்றானை ஏனைய

மன்னுயி ரெல்லாந் தொழும்.

``தனது உயிர்'' என்கிற பற்றும், ``தான்'' என்கிற செருக்கும் கொள்ளாதவர்களை உலகம் புகழ்ந்து பாராட்டும்.

Who gains himself in utter self-control,
Him worships every other living soul.


Explanation: All other creatures will worship him who has attained the control of his own soul.


269 - கூற்றங் குதித்தலுங் கைகூடும் நோற்றலின்

ஆற்றல் தலைப்பட் டவர்க்கு.

எத்தனைத் துன்பங்கள் வரினும் தாங்கிக் குறிக்கோளில் உறுதியாக நிற்கும் ஆற்றலுடையவர்கள் சாவையும் வென்று வாழ்வார்கள்.

E'en over death the victory he may gain,
If power by penance won his soul obtain.


Explanation: Those who have attained the power which religious discipline confers, will be able also to pass the limit of Yama, (the God of death).


270 - இலர்பல ராகிய காரணம் நோற்பார்

சிலர்பலர் நோலா தவர்.

ஆற்றலற்றவர்கள் பலராக இருப்பதற்குக் காரணம், மன உறுதி கொண்டவர் சிலராக இருப்பதும், உறுதியற்றவர் பலராக இருப்பதும் தான்.

The many all things lack! The cause is plain,
The 'penitents' are few. The many shun such pain.


Explanation: Because there are few who practise austerity and many who do not, there are many destitute and few rich in this world.

Thirukural - Chapter 26

251 - தன்னூன் பெருக்கற்குத் தான்பிறி தூனுண்பான்

எங்ஙனம் ஆளும் அருள்.

தன் உடலை வளர்ப்பதற்காக வேறொரு உயிரின் உடலை உணவாக்கிக் கொள்பவர் எப்படிக் கருணையுள்ளம் கொண்டவராக இருக்க முடியும்.

How can the wont of 'kindly grace' to him be known,
Who other creatures' flesh consumes to feed his own?


Explanation: How can he be possessed of kindness, who to increase his own flesh, eats the flesh of other creatures.


252 - பொருளாட்சி போற்றாதார்க் கில்லை அருளாட்சி

ஆங்கில்லை ஊன்றின் பவர்க்கு.

பொருளைப் பேணிக் காத்திடாதவர்க்குப் பொருள் உடையவர் என்னும் சிறப்பு இல்லை; புலால் உண்பவர்க்கும் அருள் உடையவர் என்னும் சிறப்பு இல்லை.

No use of wealth have they who guard not their estate;
No use of grace have they with flesh who hunger sate.


Explanation: As those possess no property who do not take care of it, so those possess no kindness who feed on flesh.


253 - படைகொண்டார் நெஞ்சம்போல் நன்றூக்கா தொன்றன்

உடல்சுவை யுண்டார் மனம்.

படைக் கருவியைப் பயன்படுத்துவோர் நெஞ்சமும், ஓர் உயிரின் உடலைச் சுவைத்து உண்பவர் நெஞ்சமும், அருளுடைமையைப் போற்றக் கூடியவைகள் அல்ல.

Like heart of them that murderous weapons bear, his mind,
Who eats of savoury meat, no joy in good can find.


Explanation: Like the (murderous) mind of him who carries a weapon (in his hand), the mind of him who feasts with pleasure on the body of another (creature), has no regard for goodness.


254 - அருளல்ல தியாதெனிற் கொல்லாமை கோறல்

பொருளல்ல தவ்வூன் தினல்.

கொல்லாமை அருளுடைமையாகும்; கொல்லுதல் அருளற்ற செயலாகும். எனவே ஊன் அருந்துதல் அறம் ஆகாது.

'What's grace, or lack of grace'? 'To kill' is this, that 'not to kill';
To eat dead flesh can never worthy end fulfil.


Explanation: If it be asked what is kindness and what its opposite, the answer would be preservation and destruction of life; and therefore it is not right to feed on the flesh (obtained by taking away life).


255 - உண்ணாமை யுள்ள துயிர்நிலை ஊனுண்ண

அண்ணாத்தல் செய்யா தளறு.

உயிர்களை உணவாக்கிக் கொள்ளச் சகதிக்குழியும் வாய் திறவாது; புலால் உண்ணாதவர்கள் இருப்பதால், பல உயிர்கள் கொல்லப்படாமல் வாழ்கின்றன.

If flesh you eat not, life's abodes unharmed remain;
Who eats, hell swallows him, and renders not again.


Explanation: Not to eat flesh contributes to the continuance of life; therefore if a man eat flesh, hell will not open its mouth (to let him escape out, after he has once fallen in).


256 - தினற்பொருட்டால் கொல்லா துலகெனின் யாரும்

விலைப்பொருட்டால் ஊன்றருவா ரில்.

புலால் உண்பதற்காக உலகினர் உயிர்களைக் கொல்லாதிருப்பின், புலால் விற்பனை செய்யும் தொழிலை எவரும் மேற்கொள்ள மாட்டார்.

'We eat the slain,' you say, by us no living creatures die;
Who'd kill and sell, I pray, if none came there the flesh to buy?


Explanation: If the world does not destroy life for the purpose of eating, then no one would sell flesh for the sake of money.


257 - உண்ணாமை வேண்டும் புலாஅல் பிறிதொன்றன்

புண்ண துணர்வார்ப் பெறின்.

புலால் என்பது வேறோர் உயிரின் உடற்புண் என்பதை உணர்ந்தோர் அதனை உண்ணாமல் இருக்கவேண்டும்.

With other beings' ulcerous wounds their hunger they appease;
If this they felt, desire to eat must surely cease.


Explanation: If men should come to know that flesh is nothing but the unclean ulcer of a body, let them abstain from eating it.


258 - செயிரின் தலைப்பிரிந்த காட்சியா ருண்ணார்

உயிரின் தலைப்பிரிந்த ஊன்.

மாசற்ற மதியுடையோர், ஓர் உயிரைப் பிரித்து அதன் ஊனை உண்ண மாட்டார்கள்.

Whose souls the vision pure and passionless perceive,
Eat not the bodies men of life bereave.


Explanation: The wise, who have freed themselves from mental delusion, will not eat the flesh which has been severed from an animal.


259 - அவிசொரிந் தாயிரம் வேட்டலின் ஒன்றன்

உயிர்செகுத் துண்ணாமை நன்று.

நெய் போன்ற பொருள்களைத் தீயிலிட்டு ஆயிரம் வேள்விகளை நடத்துவதைவிட உண்பதற்காக ஓர் உயிரைப் போக்காமலிருப்பது நல்லது.

Than thousand rich oblations, with libations rare,
Better the flesh of slaughtered beings not to share.


Explanation: Not to kill and eat (the flesh of) an animal, is better than the pouring forth of ghee etc., in a thousand sacrifices.


260 - கொல்லான் புலாலை மறுத்தானைக் கைகூப்பி

எல்லா உயிருந் தொழும்.

புலால் உண்ணாதவர்களையும், அதற்காக உயிர்களைக் கொல்லாதவர்களையும் எல்லா உயிரினங்களும் வணங்கி வாழ்த்தும்.

Who slays nought,- flesh rejects- his feet before
All living things with clasped hands adore.


Explanation: All creatures will join their hands together, and worship him who has never taken away life, nor eaten flesh.

Thirukural - Chapter 25

241 - அருட்செல்வஞ் செல்வத்துள் செல்வம் பொருட்செல்வம்

பூரியார் கண்ணு முள.

கொடிய உள்ளம் கொண்ட இழிமக்களிடம்கூடக் கோடிக்கணக்கில் செல்வம் குவிந்திருக்கலாம்; ஆனாலும் அந்தச் செல்வம் அருட் செல்வத்துக்கு ஈ.டாகாது.

Wealth 'mid wealth is wealth 'kindliness';
Wealth of goods the vilest too possess.


Explanation: The wealth of kindness is wealth of wealth, in as much as the wealth of property is possessed by the basest of men.


242 - நல்லாற்றான் நாடி யருளாள்க பல்லாற்றால்

தேரினும் அஃதே துணை.

பலவழிகளால் ஆராய்ந்து கண்டாலும் அருள் உடைமையே வாழ்க்கைக்குத் துணையாய் விளங்கும் நல்வழி எனக் கொள்ளல் வேண்டும்.

The law of 'grace' fulfil, by methods good due trial made,
Though many systems you explore, this is your only aid.


Explanation: (Stand) in the good path, consider, and be kind. Even considering according to the conflicting tenets of the different sects, kindness will be your best aid, (in the acquisition of heavenly bliss.)


243 - அருள்சேர்ந்த நெஞ்சினார்க் கில்லை இருள்சேர்ந்த

இன்னா உலகம் புகல்.

அருள் நிறைந்த மனம் படைத்தவர் அறியாமை எனும் இருள் சூழ்ந்த துன்ப உலகில் உழலமாட்டார்.

They in whose breast a 'gracious kindliness' resides,
See not the gruesome world, where darkness drear abides.


Explanation: They will never enter the world of darkness and wretchedness whose minds are the abode of kindness.


244 - மன்னுயி ரோம்பி அருளாள்வாற் கில்லென்ப

தன்னுயி ரஞ்சும் வினை.

எல்லா உயிர்களிடத்தும் கருணைக்கொண்டு அவற்றைக் காத்திடுவதைக் கடமையாகக் கொண்ட சான்றோர்கள் தமது உயிரைப் பற்றிக் கவலை அடைய மாட்டார்கள்.

Who for undying souls of men provides with gracious zeal,
In his own soul the dreaded guilt of sin shall never feel.


Explanation: (The wise) say that the evils, which his soul would dread, will never come upon the man who exercises kindness and protects the life (of other creatures)


245 - அல்லல் அருளாள்வார்க் கில்லை வளிவழங்கு

மல்லன்மா ஞாலங் கரி.

உள்ளத்தில் ஊறிடும் அருளின் இயக்கத்தினால் துன்பத்தை உணராமல் கடமையாற்றலாம் என்பதற்கு, காற்றின் இயக்கத்தினால் வலிமையுடன் திகழும் இந்தப் பெரிய உலகமே சான்று.

The teeming earth's vast realm, round which the wild winds blow,
Is witness, men of 'grace' no woeful want shall know.


Explanation: This great rich earth over which the wind blows, is a witness that sorrow never comes upon the kind-hearted.


246 - பொருள்நீங்கிப் பொச்சாந்தா ரென்பர் அருள்நீங்கி

அல்லவை செய்தொழுகு வார்.

அருளற்றவர்களாய்த் தீமைகளைச் செய்து வாழ்பவர்கள், பொருளற்றவர்களாகவும், கடமை மறந்தவர்களாகவும் ஆவர்.

Gain of true wealth oblivious they eschew,
Who 'grace' forsake, and graceless actions do.


Explanation: (The wise) say that those who neglect kindness and practise cruelties, neglected virtue (in their former birth), and forgot (the sorrows which they must suffer.)


247 - அருளில்லார்க் கவ்வுலகம் இல்லை பொருளில்லார்க்

கிவ்வுலகம் இல்லாகி யாங்கு.

பொருள் இல்லாதவர்களுக்கு இல்லற வாழ்க்கை சிறப்பாக இராது. அதுபோலவே கருணை உள்ளம் இல்லாதவர்களின் துறவற வாழ்க்கையும் சிறப்பாக அமையாது.

As to impoverished men this present world is not;
The 'graceless' in you world have neither part nor lot.


Explanation: As this world is not for those who are without wealth, so that world is not for those who are without kindness.


248 - பொருளற்றார் பூப்ப ரொருகால் அருளற்றார்

அற்றார்மற் றாதல் அரிது.

பொருளை இழந்தவர் அதனை மீண்டும் தேடிப் பெறலாம். அருளை இழந்தால் இழந்ததுதான்; மீண்டும் பெற இயலாது.

Who lose the flower of wealth, when seasons change, again may bloom;
Who lose 'benevolence', lose all; nothing can change their doom.


Explanation: Those who are without wealth may, at some future time, become prosperous; those who are destitute of kindness are utterly destitute; for them there is no change.


249 - தெருளாதான் மெய்ப்பொருள் கண்டற்றால் தேரின்

அருளாதான் செய்யும் அறம்.

அறிவுத் தெளிவு இல்லாதவன் ஒரு நூலின் உண்மைப் பொருளைக் கண்டறிய முடியுமா? அது போலத்தான் அருள் இல்லாதவன் செய்யும் அறச்செயலும் இருக்கும்.

When souls unwise true wisdom's mystic vision see,
The 'graceless' man may work true works of charity.


Explanation: If you consider, the virtue of him who is without kindness is like the perception of the true being by him who is without wisdom.


250 - வலியார்முன் தன்னை நினைக்கதான் தன்னின்

மெலியார்மேற் செல்லு மிடத்து.

தன்னைவிட மெலிந்தவர்களைத் துன்புறுத்த நினைக்கும் போது, தன்னைவிட வலியவர் முன்னால் அஞ்சி நிற்கும் நிலைமை தனக்கு இருப்பதை மறந்துவிடக் கூடாது.

When weaker men you front with threat'ning brow,
Think how you felt in presence of some stronger foe.


Explanation: When a man is about to rush upon those who are weaker than himself, let him remember how he has stood (trembling) before those who are stronger than himself.

Thirukural - Chapter 24 Cont...

238 - வசையென்ப வையத்தார்க் கெல்லாம் இசையென்னும்

எச்சம் பெறாஅ விடின்.

தமக்குப் பிறகும் எஞ்சி நிற்கக் கூடிய புகழைப் பெறாவிட்டால், அது அந்த வாழ்க்கைக்கே வந்த பழியென்று வையம் கூறும்.

Fame is virtue's child, they say; if, then,
You childless live, you live the scorn of men.


Explanation: Not to beget fame will be esteemed a disgrace by the wise in this world.


239 - வசையிலா வண்பயன் குன்றும் இசையிலா

யாக்கை பொறுத்த நிலம்.

புகழ் எனப்படும் உயிர் இல்லாத வெறும் மனித உடலைச் சுமந்தால், இந்தப்பூமி நல்ல விளைவில்லாத நிலமாகக் கருதப்படும்.

The blameless fruits of fields' increase will dwindle down,
If earth the burthen bear of men without renown.


Explanation: The ground which supports a body without fame will diminish in its rich produce.


240 - வசையொழிய வாழ்வாரே வாழ்வார் இசையொழிய

வாழ்வாரே வாழா தவர்.

பழி உண்டாகாமல் வாழ்வதே வாழ்க்கை எனப்படும், புகழ் இல்லாதவர் வாழ்வதும் வாழாததும் ஒன்றுதான்.

Who live without reproach, them living men we deem;
Who live without renown, live not, though living men they seem.


Explanation: Those live who live without disgrace. Those who live without fame live not.

Thirukural - Chapter 24 Cont...

237 - புகழ்பட வாழாதார் தந்நோவார் தம்மை

இகழ்வாரை நோவ தெவன்.

If you your days will spend devoid of goodly fame,
When men despise, why blame them? You've yourself to blame.

  Explanation:

உண்மையான புகழுடன் வாழ முடியாதவர்கள், அதற்காகத் தம்மை நொந்து கொள்ள வேண்டுமே தவிரத் தமது செயல்களை இகழ்ந்து பேசுகிறவர்களை நொந்து கொள்வது எதற்காக?

Why do those who cannot live with praise, grieve those who despise them, instead of grieving themselves for their own inability.

Thirukural - Chapter 24 Cont...

236 - தோன்றின் புகழோடு தோன்றுக அஃதிலார்

தோன்றலின் தோன்றாமை நன்று.

If man you walk the stage, appear adorned with glory's grace;
Save glorious you can shine, 'twere better hide your face.

  Explanation:

எந்தத் துறையில் ஈ.டுபட்டாலும் அதில் புகழுடன் விளங்கவேண்டும்; இயலாதவர்கள் அந்தத் துறையில் ஈ.டுபடாமல் இருப்பதே நல்லது.

If you are born (in this world), be born with qualities conductive to fame. From those who are destitute of them it will be better not to be born.

Thirukural - Chapter 24 Cont...

235 - நத்தம்போல் கேடும் உளதாகுஞ் சாக்காடும்

வித்தகர்க் கல்லால் அரிது.

Loss that is gain, and death of life's true bliss fulfilled,
Are fruits which only wisdom rare can yield.

  Explanation:

துன்பங்களுக்கிடையேகூட அவற்றைத் தாங்கும் வலிமையால் தமது புகழை வளர்த்துக் கொள்வதும், தமது சாவிலும்கூடப் புகழை நிலை நாட்டுவதும் இயல்பான ஆற்றலுடையவருக்கே உரிய செயலாகும்.

Prosperity to the body of fame, resulting in poverty to the body of flesh and the stability to the former arising from the death of the latter, are achievable only by the wise.

Thirukural - Chapter 24 Cont...

234 - நிலவரை நீள்புகழ் ஆற்றின் புலவரைப்

போற்றாது புத்தே ளுலகு.

If men do virtuous deeds by world-wide ample glory crowned,
The heavens will cease to laud the sage for other gifts renowned.

  Explanation:

இனிவரும் புதிய உலகம்கூட இன்றைய உலகில் தன்னலம் துறந்து புகழ் ஈ.ட்டிய பெருமக்களை விடுத்து, அறிவாற்றல் உடையவரை மட்டும் போற்றிக் கொண்டிராது.

If one has acquired extensive fame within the limits of this earth, the world of the Gods will no longer praise those sages who have attained that world.

Thirukural - Chapter 24 Cont...

233 - ஒன்றா உலகத் துயர்ந்த புகழல்லாற்

பொன்றாது நிற்பதொன் றில்.

Save praise alone that soars on high,
Nought lives on earth that shall not die.

  Explanation:

ஒப்பற்றதாகவும், அழிவில்லாததாகவும் இந்த உலகத்தில் நிலைத்திருப்பது புகழைத் தவிர வேறு எதுவுமே இல்லை.

There is nothing that stands forth in the world imperishable, except fame, exalted in solitary greatness.

Thirukural - Chapter 24 Cont...

232 - உரைப்பா ருரைப்பவை யெல்லாம் இரப்பார்க்கொன்

றீவார்மேல் நிற்கும் புகழ்.

The speech of all that speak agrees to crown
The men that give to those that ask, with fair renown.

  Explanation:

போற்றுவோர் போற்றுவனவெல்லாம் இல்லாதவர்க்கு ஒன்று வழங்குவோரின் புகழைக் குறித்தே அமையும்.

Whatsoever is spoken in the world will abide as praise upon that man who gives alms to the poor.

Thirukural - Chapter 24

231 - ஈ.த லிசைபட வாழ்தல் அதுவல்ல

தூதிய மில்லை உயிர்க்கு.

See that thy life the praise of generous gifts obtain;
Save this for living man exists no real gain.

  Explanation:

கொடைத் தன்மையும், குன்றாத புகழும்தவிர வாழ்க்கைக்கு ஆக்கம் தரக் கூடியது வேறெதுவும் இல்லை.

Give to the poor and live with praise. There is no greater profit to man than that.

Thirukural - Chapter 23

221 - வறியார்க்கொன் றீவதே ஈ.கைமற் றெல்லாங் குறியெதிர்ப்பை நீர துடைத்து. Call that a gift to needy men thou dost dispense, All else is void of good, seeking for recompense.

Explanation: இல்லாதவர்க்கு வழங்குவதே ஈ.கைப் பண்பாகும். மற்றவர்களுக்கு வழங்குவது என்பது ஏதோ ஓர் ஆதாயத்தை எதிர்பார்த்து வழங்கப்படுவதாகும். To give to the destitute is true charity. All other gifts have the nature of (what is done for) a measured return.

222 - நல்லா றெனினுங் கொளல்தீது மேலுலகம் இல்லெனினும் ஈ.தலே நன்று. Though men declare it heavenward path, yet to receive is ill; Though upper heaven were not, to give is virtue still.

Explanation: பிறரிடமிருந்து நல்வழியில் பொருளைப் பெற்றாலும் அது பெருமையல்ல; சிறுமையே ஆகும். கொடை வழங்குவதால் மேலுலகம் என்று சொல்லப்படுவது கிட்டிவிடப் போவதில்லை; எனினும் பிறர்க்குக் கொடுத்து வாழ்வதே சிறந்த வாழ்க்கையாகும். To beg is evil, even though it were said that it is a good path (to heaven). To give is good, even though it were said that those who do so cannot obtain heaven.

223 - இலனென்னும் எவ்வம் உரையாமை ஈ.தல் குலனுடையான் கண்ணே யுள. 'I've nought' is ne'er the high-born man's reply; He gives to those who raise themselves that cry.

Explanation: தமக்குள்ள வறுமைத் துன்பத்தைக் காட்டிக்கொள்ளாமல் பிறருக்கு ஈ.வது உயர்ந்த குடிப்பிறந்தவரின் பண்பாகும். (Even in a low state) not to adopt the mean expedient of saying "I have nothing," but to give, is the characteristic of the mad of noble birth.

224 - இன்னா திரக்கப் படுதல் இரந்தவர் இன்முகங் காணு மளவு. The suppliants' cry for aid yields scant delight, Until you see his face with grateful gladness bright.

Explanation: ஈ.தல் பண்புடையவர்க்குத் தம்மை நாடி வரும் இரவலரின் புன்னகை பூத்த முகத்தைக் கண்டு இன்புறும் வரையில், அவருக்காக இரக்கப்படுவதும் ஒரு துன்பமாகவே தோன்றும். To see men begging from us in disagreeable, until we see their pleasant countenance.

225 - ஆற்றுவா ராற்றல் பசியாற்றல் அப்பசியை மாற்றுவா ராற்றலிற் பின். 'Mid devotees they're great who hunger's pangs sustain, Who hunger's pangs relieve a higher merit gain.

Explanation: பசியைப் பொறுத்துக் கொள்ளும் நோன்பைக் கடைப்பிடிப்பதைவிடப் பசித்திருக்கும் ஒருவருக்கு உணவு அளிப்பதே சிறந்ததாகும். The power of those who perform penance is the power of enduring hunger. It is inferior to the power of those who remove the hunger (of others).

226 - அற்றார் அழிபசி தீர்த்தல் அஃதொருவன் பெற்றான் பொருள்வைப் புழி. Let man relieve the wasting hunger men endure; For treasure gained thus finds he treasure-house secure.

Explanation: பட்டினி எனச் சொல்லி வந்தவரின் பசியைத் தீர்ப்பது வீண் போகாது. அதுவே, தான் தேடிய பொருளைப் பிற்காலத்தில் உதவுவதற்கு ஏற்பச் சேமித்து வைக்கக்கூடிய கருவூலமாகும். The removal of the killing hunger of the poor is the place for one to lay up his wealth.

227 - பாத்தூண் மரீஇ யவனைப் பசியென்னுந் தீப்பிணி தீண்ட லரிது. Whose soul delights with hungry men to share his meal, The hand of hunger's sickness sore shall never feel.

Explanation: பகிர்ந்து உண்ணும் பழக்கம் உடையவர்களைப் பசியென்னும் கொடிய நோய் அணுகுவதில்லை. The fiery disease of hunger shall never touch him who habitually distributes his food to others.

228 - ஈ.த்துவக்கும் இன்பம் அறியார்கொல் தாமுடைமை வைத்திழக்கும் வன்க ணவர். Delight of glad'ning human hearts with gifts do they not know. Men of unpitying eye, who hoard their wealth and lose it so?

Explanation: ஏழை எளியோர்க்கு எதுவும் அளித்திடாமல் ஈ.ட்டிய பொருள் அனைத்தையும் இழந்திடும் ஈ.வு இரக்கமற்றோர், பிறர்க்கு வழங்கி மகிழ்வதில் ஏற்படும் இன்பத்தை அறியமாட்டாரோ? Do the hard-eyed who lay up and lose their possessions not know the happiness which springs from the pleasure of giving ?

229 - இரத்தலின் இன்னாது மன்ற நிரப்பிய தாமே தமிய ருணல். They keep their garners full, for self alone the board they spread;- 'Tis greater pain, be sure, than begging daily bread!

Explanation: பிறர்க்கு ஈ.வதால் குறையக் கூடுமென்று, குவித்து வைத்துள்ளதைத் தாமே உண்ணுவது என்பது கையேந்தி இரந்து நிற்பதைக் காட்டிலும் கொடுமையானது. Solitary and unshared eating for the sake of filling up one's own riches is certainly much more unpleasant than begging.

230 - சாதலின் இன்னாத தில்லை இனிததூஉம் ஈ.த லியையாக் கடை. 'Tis bitter pain to die, 'Tis worse to live. For him who nothing finds to give!

Explanation: சாவு எனும் துன்பத்தைவிட வறியவர்க்கு எதுவும் வழங்க இயலாத மனத்துன்பம் பெரியது. Nothing is more unpleasant than death: yet even that is pleasant where charity cannot be exercised.

Thirukural - Chapter 22 - Cont...

214 - ஒத்த தறிவான் உயிர்வாழ்வான் மற்றையான் செத்தாருள் வைக்கப் படும். Who knows what's human life's befitting grace, He lives; the rest 'mongst dead men have their place.

Explanation: ஒப்புரவை அறிந்து பிறருக்கு உதவியாகத் தன் வாழ்வை அமைத்துக் கொள்பவனே உயிர்வாழ்பவன் எனக் கருதப்படுவான்; அதற்கு மாறானவன் இறந்தவனே ஆவான். He truly lives who knows (and discharges) the proper duties (of benevolence). He who knows them not will be reckoned among the dead.

215 - ஊருணி நீர்நிறைந் தற்றே உலகவாம் பேரறி வாளன் திரு. The wealth of men who love the 'fitting way,' the truly wise, Is as when water fills the lake that village needs supplies.

Explanation: பொதுநல நோக்குடன் வாழ்கின்ற பேரறிவாளனின் செல்வமானது ஊர் மக்கள் அனைவருக்கும் பயன் தரும் நீர் நிறைந்த ஊருணியைப் போன்றதாகும். The wealth of that man of eminent knowledge who desires to exercise the benevolence approved of by the world, is like the full waters of a city-tank.

216 - பயன்மரம் உள்ளூர்ப் பழுத்தற்றால் செல்வம் நயனுடை யான்கண் படின். A tree that fruits in th' hamlet's central mart, Is wealth that falls to men of liberal heart.

Explanation: ஈ.ர நெஞ்சம் கொண்டவனிடம் செல்வம் சேருமேயானால் அது, ஊரின் நடுவே செழித்து வளர்ந்த மரம், பழுத்துக் குலுங்குவது போல எல்லோர்க்கும் பயன்படுவதாகும். The wealth of a man (possessed of the virtue) of benevolence is like the ripening of a fruitful tree in the midst of a town.

217 - மருந்தாகித் தப்பா மரத்தற்றால் செல்வம் பெருந்தகை யான்கண் படின். Unfailing tree that healing balm distils from every part, Is ample wealth that falls to him of large and noble heart.

Explanation: பிறருக்கு உதவிடும் பெருந்தன்மையாம் ஒப்புரவு உடையவனிடம், செல்வம் சேர்ந்தால் அது ஒரு நல்ல மரத்தின் எல்லா உறுப்புகளும் மருந்தாகப் பயன்படுவது போன்றதாகும். If wealth be in the possession of a man who has the great excellence (of benevolence), it is like a tree which as a medicine is an infallible cure for disease.

218 - இடனில் பருவத்தும் ஒப்புரவிற் கொல்கார் கடனறி காட்சி யவர். E'en when resources fall, they weary not of 'kindness due,'- They to whom Duty's self appears in vision true.

Explanation: தம்மிடம் வளம் நீங்கி, வறுமை வந்துற்ற காலத்திலும், பிறர்க்கு உதவிடும் ஒப்புரவில் தளராதவர், கடமையுணர்ந்த தகைமையாளர். The wise who know what is duty will not scant their benevolence even when they are without wealth.

219 - நயனுடையான் நல்கூர்ந்தா னாதல் செயும்நீர செய்யா தமைகலா வாறு. The kindly-hearted man is poor in this alone, When power of doing deeds of goodness he finds none.

Explanation: பிறர்க்கு உதவி செய்வதையே கடமையாகக் கொண்ட பெருந்தகையாளன் ஒருவன், வறுமையடைந்து விட்டான் என்பதை உணர்த்துவது அவனால் பிறர்க்கு உதவிட முடியாமல் செயலிழந்து போகும் நிலைமைதான். The poverty of a benevolent man, is nothing but his inability to exercise the same.

220 - ஒப்புரவி னால்வருங் கேடெனின் அஃதொருவன் விற்றுக்கோள் தக்க துடைத்து. Though by 'beneficence,' the loss of all should come, 'Twere meet man sold himself, and bought it with the sum.

Explanation: பிறருக்கு உதவுகின்ற சிறப்புடைய உலக ஒழுக்கம், கேடு விளைவிக்கக் கூடியதாக இருப்பின், அக்கேடு, ஒருவன் தன்னை விற்றாவது வாங்கிக் கொள்ளக் கூடிய மதிப்புடையதாகும். If it be said that loss will result from benevolence, such loss is worth being procured even by the sale of one's self.

Thirukural - Chapter 22 - Cont...

213 - புத்தே ளுலகத்தும் ஈ.ண்டும் பெறலரிதே

ஒப்புரவின் நல்ல பிற.

To 'due beneficence' no equal good we know,
Amid the happy gods, or in this world below.

  Explanation:

பிறர்க்கு உதவிடும் பண்பாகிய ``ஒப்புரவு'' என்பதைவிடச் சிறந்த பண்பினை இன்றைய உலகிலும், இனிவரும் புதிய உலகிலும் காண்பது அரிது.

It is difficult to obtain another good equal to benevolence either in this world or in that of the gods.

Thirukural - Chapter 22 - Cont...

212 - தாளாற்றித் தந்த பொருளெல்லாந் தக்கார்க்கு

வேளாண்மை செய்தற் பொருட்டு.

The worthy say, when wealth rewards their toil-spent hours,
For uses of beneficence alone 'tis ours.

  Explanation:

தகுதியுடையோர் நலனுக்கு உதவிடும் பொருட்டே ஒருவன் முயன்று திரட்டிய பொருள் பயன்பட வேண்டும்.

All the wealth acquired with perseverance by the worthy is for the exercise of benevolence.

Thirukural - Chapter 22

211 - கைம்மாறு வேண்டா கடப்பாடு மாரிமாட்

டென்னாற்றுங் கொல்லோ உலகு.

Duty demands no recompense; to clouds of heaven,
By men on earth, what answering gift is given?

  Explanation:

கைம்மாறு கருதி மழை பொழிவதில்லை; அந்த மழையைப் போன்றவர்கள் கைம்மாறு கருதி எந்த உதவியும் செய்பவர்கள் அல்லர்.

Benevolence seeks not a return. What does the world give back to the clouds ?

Thirukural - Chapter 21 Cont....

210 - அருங்கேடன் என்ப தறிக மருங்கோடித்

தீவினை செய்யான் எனின்.

The man, to devious way of sin that never turned aside,
From ruin rests secure, whatever ills betide.

  Explanation:

வழிதவறிச் சென்று பிறர்க்குத் தீங்கு விளைவிக்காதவர்க்கு எந்தக் கேடும் ஏற்படாது என்பதை அறிந்து கொள்க.

Know ye that he is freed from destruction who commits no evil, going to neither side of the right path.

Thirukural - Chapter 21 Cont....

209 - தன்னைத்தான் காதல னாயின் எனைத்தொன்றுந்

துன்னற்க தீவினைப் பால்.

Beware, if to thyself thyself is dear,
Lest thou to aught that ranks as ill draw near!

  Explanation:

தனது நலத்தை விரும்புகிறவன் தீய செயல்களின் பக்கம் சிறிதளவுகூட நெருங்கலாகாது.

If a man love himself, let him not commit any sin however small.

Thirukural - Chapter 21 Cont....

208 - தீயவை செய்தார் கெடுதல் நிழல்தன்னை

வீயா தடியுறைந் தற்று.

Man's shadow dogs his steps where'er he wends;
Destruction thus on sinful deeds attends.

  Explanation:

ஒருவருடைய நிழல் அவருடனேயே ஒன்றியிருப்பதைப்போல், தீய செயல்களில் ஈ.டுபடுகிறவர்களை விட்டுத் தீமையும் விலகாமல், தொடர்ந்து ஒட்டிக் கொண்டிருக்கும்.

Destruction will dwell at the heels of those who commit evil even as their shadow that leaves them not.

Thirukural - Chapter 21 Cont....

207 - எனைப்பகை யுற்றாரும் உய்வர் வினைப்பகை

வீயாது பின்சென் றடும்.

From every enmity incurred there is to 'scape, a way;
The wrath of evil deeds will dog men's steps, and slay.

  Explanation:

ஒருவர் நேரடியான பகைக்குத் தப்பி வாழ முடியும்; ஆனால், அவர் செய்யும் தீய வினைகள் பெரும் பகையாகி அவரைத் தொடர்ந்து வருத்திக்கொண்டே இருக்கும்.

However great be the enmity men have incurred they may still live. The enmity of sin will incessantly pursue and kill.

Thirukural - Chapter 21 Cont....

206 - தீப்பால தான்பிறர்கண் செய்யற்க நோய்ப்பால

தன்னை அடல்வேண்டா தான்.

What ranks as evil spare to do, if thou would'st shun
Affliction sore through ill to thee by others done.

  Explanation:

வேதனை விளைவிக்கும் தீய செயல்கள் தன்னைத் தாக்கலாகாது என எண்ணுகிறவன் அவனும் அத்தீங்குகளைப் பிறருக்குச் செய்யாமல் இருக்க வேண்டும்.

Let him not do evil to others who desires not that sorrows should pursue him.

Thirukural - Chapter 21

201 - தீவினையார் அஞ்சார் விழுமியார் அஞ்சுவர் தீவினை யென்னுஞ் செறுக்கு. With sinful act men cease to feel the dread of ill within, The excellent will dread the wanton pride of cherished sin.

Explanation: தீயவர்கள் தீவினை செய்ய அஞ்சமாட்டார்கள்; தீவினையால் மகிழ்ச்சி ஏற்படுவதாயினும் அதனைச் செய்திடச் சான்றோர் அஞ்சி நடுங்குவார்கள். Those who have experience of evil deeds will not fear, but the excellent will fear the pride of sin.

202 - தீயவை தீய பயத்தலால் தீயவை தீயினும் அஞ்சப் படும். Since evils new from evils ever grow, Evil than fire works out more dreaded woe.

Explanation: தீய செயல்களால் தீமையே விளையும் என்பதால் அச்செயல்களைத் தீயை விடக் கொடுமையானவையாகக் கருதி அவற்றைச் செய்திட அஞ்சிட வேண்டும். Because evil produces evil, therefore should evil be feared more than fire.

203 - அறிவினு ளெல்லாந் தலையென்ப தீய செறுவார்க்குஞ் செய்யா விடல். Even to those that hate make no return of ill; So shalt thou wisdom's highest law, 'tis said, fulfil.

Explanation: தீமை செய்தவர்க்கு அதையே திருப்பிச் செய்யாமலிருத்தலை, எல்லா அறிவிலும் முதன்மையான அறிவு என்று போற்றுவர். To do no evil to enemies will be called the chief of all virtues.

204 - மறந்தும் பிறன்கேடு சூழற்க சூழின் அறஞ்சூழுஞ் சூழ்ந்தவன் கேடு. Though good thy soul forget, plot not thy neighbour's fall, Thy plans shall 'virtue's Power' by ruin to thyself forestall.

Explanation: மறந்தும்கூட மற்றவர்க்குக் கேடு செய்ய நினைக்கக் கூடாது; அப்படி நினைத்தால் அவனுக்குக் கேடு உண்டாக்க அவனை அறம் முற்றுகையிட்டு விடும். Even though forgetfulness meditate not the ruin of another. Virtue will meditate the ruin of him who thus meditates.

205 - இலனென்று தீயவை செய்யற்க செய்யின் இலனாகும் மற்றுப் பெயர்த்து. Make not thy poverty a plea for ill; Thy evil deeds will make thee poorer still.

Explanation: வறுமையின் காரணமாக ஒருவன் தீய செயல்களில் ஈ.டுபடக்கூடாது; அப்படி ஈ.டுபட்டால் மீண்டும் அவன் வறுமையிலேயே வாட வேண்டியிருக்கும். Commit not evil, saying, "I am poor": if you do, you will become poorer still.

Thirukural - Chapter 20

191 - பல்லார் முனியப் பயனில சொல்லுவான் எல்லாரும் எள்ளப் படும். Words without sense, while chafe the wise, Who babbles, him will all despise.

Explanation: பலரும் வெறுக்கும்படியான பயனற்ற சொற்களைப் பேசுபவரை எல்லோரும் இகழ்ந்துரைப்பார்கள். He who to the disgust of many speaks useless things will be despised by all.

192 - பயனில பல்லார்முன் சொல்லல் நயனில நட்டார்கட் செய்தலிற் றீது. Words without sense, where many wise men hear, to pour Than deeds to friends ungracious done offendeth more.

Explanation: பலர்முன் பயனில்லாத சொற்களைக் கூறுவது, நட்புக்கு மாறாகச் செயல்படுவதைக் காட்டிலும் தீமையுடையதாகும். To speak useless things in the presence of many is a greater evil than to do unkind things towards friends.

193 - நயனில னென்பது சொல்லும் பயனில பாரித் துரைக்கும் உரை. Diffusive speech of useless words proclaims A man who never righteous wisdom gains.

Explanation: பயனற்றவைகளைப்பற்றி ஒருவன் விரிவாகப் பேசிக் கொண்டிருப்பதே அவனைப் பயனற்றவன் என்று உணர்த்தக் கூடியதாகும். That conversation in which a man utters forth useless things will say of him "he is without virtue."

194 - நயன்சாரா நன்மையின் நீக்கும் பயன்சாராப் பண்பில்சொல் பல்லா ரகத்து. Unmeaning, worthless words, said to the multitude, To none delight afford, and sever men from good.

Explanation: பயனற்றதும், பண்பற்றதுமான சொற்களைப் பலர்முன் பகர்தல் மகிழ்ச்சியைக் குலைத்து, நன்மையை மாய்க்கும். The words devoid of profit or pleasure which a man speaks will, being inconsistent with virtue, remove him from goodness.

195 - சீர்மை சிறப்பொடு நீங்கும் பயனில நீர்மை யுடையார் சொலின். Gone are both fame and boasted excellence, When men of worth speak of words devoid of sense.

Explanation: நல்ல பண்புடையவர் பயனில்லாத சொற்களைக் கூறுவாரானால் அவருடைய மேம்பாடு அவர்க்குரிய மதிப்போடு நீங்கி விடும். If the good speak vain words their eminence and excellence will leave them.

196 - பயனில்சொல் பாராட்டு வானை மகனெனல் மக்கட் பதடி யெனல். Who makes display of idle words' inanity, Call him not man, -chaff of humanity!

Explanation: பயனற்றவைகளைச் சொல்லிப் பயன்பெற நினைப்பவனை, மனிதன் என்பதைவிட அவன் ஒரு பதர் என்பதே பொருத்தமானதாகும். Call not him a man who parades forth his empty words. Call him the chaff of men.

197 - நயனில சொல்லினுஞ் சொல்லுக சான்றோர் பயனில சொல்லாமை நன்று. Let those who list speak things that no delight afford, 'Tis good for men of worth to speak no idle word.

Explanation: பண்பாளர்கள், இனிமையல்லாத சொற்களைக்கூடச் சொல்லி விடலாம்; ஆனால் பயனில்லாத சொற்களைச் சொல்லாமல் இருப்பதே நல்லது. Let the wise if they will, speak things without excellence; it will be well for them not to speak useless things.

198 - அரும்பய னாயும் அறிவினார் சொல்லார் பெரும்பய னில்லாத சொல். The wise who weigh the worth of every utterance, Speak none but words of deep significance.

Explanation: அரும்பயன்களை ஆராய்ந்து அறியக்கூடிய ஆற்றல் படைத்தவர், பெரும்பயன் விளைவிக்காத எந்தச் சொல்லையும் பயன்படுத்த மாட்டார். The wise who seek after rare pleasures will not speak words that have not much weight in them.

199 - பொருள்தீர்ந்த பொச்சாந்துஞ் சொல்லார் மருள்தீர்ந்த மாசறு காட்சி யவர். The men of vision pure, from wildering folly free, Not e'en in thoughtless hour, speak words of vanity.

Explanation: மயக்கம் சிறிதுமில்லாத மாசற்ற அறிவுடையவர் மறந்தும்கூடப் பயனற்ற சொற்களைச் சொல்ல மாட்டார். Those wise men who are without faults and are freed from ignorance will not even forgetfully speak things that profit not.

200 - சொல்லுக சொல்லிற் பயனுடைய சொல்லற்க சொல்லிற் பயனிலாச் சொல். If speak you will, speak words that fruit afford, If speak you will, speak never fruitless word.

Explanation: பயனளிக்காத சொற்களை விடுத்து மனத்தில் பதிந்து பயனளிக்கக் கூடிய சொற்களையே கூற வேண்டும். Speak what is useful, and speak not useless words.

Thirukural - Chapter 19

181 - அறங்கூறா னல்ல செயினும் ஒருவன் புறங்கூறா னென்றல் இனிது. Though virtuous words his lips speak not, and all his deeds are ill. If neighbour he defame not, there's good within him still.

Explanation: அறநெறியைப் போற்றாமலும், அவ்வழியில் நடக்காமலும்கூட இருக்கின்ற சிலர் மற்றவர்களைப் பற்றிப் புறம் பேசாமல் இருந்தால், அது அவர்களுக்கு நல்லது. Though one do not even speak of virtue and live in sin, it will be well if it be said of him "he does not backbite."

182 - அறனழீஇ யல்லவை செய்தலின் தீதே புறனழீஇப் பொய்த்து நகை. Than he who virtue scorns, and evil deeds performs, more vile, Is he that slanders friend, then meets him with false smile.

Explanation: ஒருவரை நேரில் பார்க்கும் பொழுது பொய்யாகச் சிரித்துப் பேசிவிட்டு, அவர் இல்லாத இடத்தில் அவரைப் பற்றிப் பொல்லாங்கு பேசுவது அறவழியைப் புறக்கணித்து விட்டு, அதற்கு மாறான காரியங்களைச் செய்வதைவிடக் கொடுமையானது. To smile deceitfully (in another's presence) after having reviled him to his destruction (behind his back) is a greater evil than the commission of (every other) sin and the destruction of (every) virtue.

183 - புறங்கூறிப் பொய்த்துயிர் வாழ்தலிற் சாதல் அறங்கூறும் ஆக்கந் தரும். 'Tis greater gain of virtuous good for man to die, Than live to slander absent friend, and falsely praise when nigh.

Explanation: கண்ட இடத்தில் ஒன்றும், காணாத இடத்தில் வேறொன்றுமாகப் புறங்கூறிப் பொய்மையாக நடந்து உயிர் வாழ்வதைவிடச் சாவது நன்று. Death rather than life will confer upon the deceitful backbiter the profit which (the treatises on) virtue point out.

184 - கண்ணின்று கண்ணறச் சொல்லினுஞ் சொல்லற்க முன்னின்று பின்னோக்காச் சொல். In presence though unkindly words you speak, say not In absence words whose ill result exceeds your thought.

Explanation: நேருக்கு நேராக ஒருவரது குறைகளைக் கடுமையாகச் சொன்னாலும் சொல்லலாம், ஆனால் பின் விளைவுகளை எண்ணிப் பார்க்காமல் நேரில் இல்லாத ஒருவரைப் பற்றிக் குறை கூறுவது தவறு. Though you speak without kindness before another's face speak not in his absence words which regard not the evil subsequently resulting from it.

185 - அறஞ்சொல்லும் நெஞ்சத்தான் அன்மை புறஞ்சொல்லும் புன்மையாற் காணப் படும். The slanderous meanness that an absent friend defames, 'This man in words owns virtue, not in heart,' proclaims.

Explanation: ஒருவன் பிறரைப்பற்றிப் புறம் பேசுகிற சிறுமைத்தன்மையைக்கொண்டே அவன் அறவழி நிற்பவன் அல்லன் என்பதை எளிதில் தெரிந்து கொள்ளலாம். The emptiness of that man's mind who (merely) praises virtue will be seen from the meanness of reviling another behind his back.

186 - பிறன்பழி கூறுவான் தன்பழி யுள்ளுந் திறன்தெரிந்து கூறப் படும். Who on his neighbours' sins delights to dwell, The story of his sins, culled out with care, the world will tell.

Explanation: பிறர்மீது ஒருவன் புறங்கூறித் திரிகிறான் என்றால் அவனது பழிச் செயல்களை ஆராய்ந்து அவற்றில் கொடுமையானவைகளை அவன் மீது கூற நேரிடும். The character of the faults of that man who publishes abroad the faults of others will be sought out and published.

187 - பகச்சொல்லிக் கேளிர்ப் பிரிப்பர் நகச்சொல்லி நட்பாடல் தேற்றா தவர். With friendly art who know not pleasant words to say, Speak words that sever hearts, and drive choice friends away.

Explanation: இனிமையாகப் பழகி நட்புறவைத் தொடரத் தெரியாதவர்கள், நட்புக் கெடுமளவுக்குப் புறங்கூறி நண்பர்களை இழந்து விடுவார்கள். Those who know not to live in friendship with amusing conversation will by back-biting estrange even their relatives.

188 - துன்னியார் குற்றமுந் தூற்றும் மரபினர் என்னைகொல் ஏதிலார் மாட்டு. Whose nature bids them faults of closest friends proclaim What mercy will they show to other men's good name?

Explanation: நெருங்கிப் பழகியவரின் குறையைக்கூடப் புறம் பேசித் தூற்றுகிற குணமுடையவர்கள் அப்படிப் பழகாத அயலாரைப் பற்றி என்னதான் பேச மாட்டார்கள்? What will those not do to strangers whose nature leads them to publish abroad the faults of their intimate friends ?

189 - அறனோக்கி யாற்றுங்கொல் வையம் புறனோக்கிப் புன்சொ லுரைப்பான் பொறை. 'Tis charity, I ween, that makes the earth sustain their load. Who, neighbours' absence watching, tales or slander tell abroad.

Explanation: ஒருவர் நேரில் இல்லாதபோது பழிச்சொல் கூறுவோனுடைய உடலை `இவனைச் சுமப்பதும் அறமே' என்று கருதித்தான் நிலம் சுமக்கிறது. The world through charity supports the weight of those who reproach others observing their absence.

190 - ஏதிலார் குற்றம்போல் தங்குற்றங் காண்கிற்பின் தீதுண்டோ மன்னு முயிர்க்கு. If each his own, as neighbours' faults would scan, Could any evil hap to living man?

Explanation: பிறர் குற்றத்தைக் காண்பவர்கள் தமது குற்றத்தையும் எண்ணிப் பார்ப்பார்களேயானால் புறங்கூறும் பழக்கமும் போகும்; வாழ்க்கையும் நிம்மதியாக அமையும். If they observed their own faults as they observe the faults of others, would any evil happen to men ?

Thirukural - Chapter 18 Cont..

176 - அருள்வெஃகி யாற்றின்கண் நின்றான் பொருள்வெஃகிப் பொல்லாத சூழக் கெடும். Though, grace desiring, he in virtue's way stand strong, He's lost who wealth desires, and ponders deeds of wrong.

Explanation: அருளை விரும்பி அதனை அடைவதற்கான வழியில் செல்பவன் தவறிப்போய்ப் பிறர் பொருளை விரும்பிப் பொல்லாத செயலில் ஈ.டுபட்டால் கெட்டொழிய நேரிடும். If he, who through desire of the virtue of kindness abides in the domestic state i.e., the path in which it may be obtained, covet (the property of others) and think of evil methods (to obtain it), he will perish.

177 - வேண்டற்க வெஃகியாம் ஆக்கம் விளைவயின் மாண்டற் கரிதாம் பயன். Seek not increase by greed of gain acquired; That fruit matured yields never good desired.

Explanation: பிறர் பொருளைக் கவர்ந்து ஒருவன் வளம்பெற விரும்பினால் அந்த வளத்தின் பயன், நலம் தருவதாக இருக்காது. Desire not the gain of covetousness. In the enjoyment of its fruits there is no glory.

178 - அஃகாமை செல்வத்திற் கியாதெனின் வெஃகாமை வேண்டும் பிறன்கைப் பொருள். What saves prosperity from swift decline? Absence of lust to make another's cherished riches thine!

Explanation: தன்னுடைய செல்வச் செழிப்பு குறையாமலிருக்க வேண்டுமென்றால் பிறருடைய பொருளையும் தானே அடைய வேண்டுமென்று ஆசைப்படாமலிருக்க வேண்டும். If it is weighed, "what is the indestructibility of wealth," it is freedom from covetousness.

179 - அறனறிந்து வெஃகா அறிவுடையார்ச் சேருந் திறனறிந் தாங்கே திரு. Good fortune draws anigh in helpful time of need, To him who, schooled in virtue, guards his soul from greed.

Explanation: பிறர் பொருளைக் கவர விரும்பாத அறநெறி உணர்ந்த அறிஞர் பெருமக்களின் ஆற்றலுக்கேற்ப அவர்களிடம் செல்வம் சேரும். Lakshmi, knowing the manner (in which she may approach) will immediately come to those wise men who, knowing that it is virtue, covet not the property of others.

180 - இறலீனும் எண்ணாது வெஃகின் விறலீனும் வேண்டாமை யென்னுஞ் செருக்கு. From thoughtless lust of other's goods springs fatal ill, Greatness of soul that covets not shall triumph still.

Explanation: விளைவுகளைப் பற்றி நினைக்காமல் பிறர் பொருளைக் கவர்ந்துகொள்ள விரும்பினால் அழிவும், அத்தகைய விருப்பம் கொள்ளாதிருந்தால் வாழ்க்கையில் வெற்றியும் கிட்டும். To covet (the wealth of another) regardless of consequences will bring destruction. That greatness (of mind) which covets not will give victory.

Thirukural - Chapter 18 Cont..

175 - அஃகி யகன்ற அறிவென்னாம் யார்மாட்டும்

வெஃகி வெறிய செயின்.

What gain, though lore refined of amplest reach he learn,
His acts towards all mankind if covetous desire to folly turn?

  Explanation:

யாராயிருப்பினும் அவரது உடைமையை அறவழிக்குப் புறம்பாகக் கவர விரும்பினால் ஒருவருக்குப் பகுத்துணரும் நுண்ணிய அறிவு இருந்துதான் என்ன பயன்?

What is the advantage of extensive and accurate knowledge if a man through covetousness act senselessly towards all ?

Thirukural - Chapter 18 Cont..

174 - இலமென்று வெஃகுதல் செய்யார் புலம்வென்ற

புன்மையில் காட்சி யவர்.

Men who have conquered sense, with sight from sordid vision freed,
Desire not other's goods, e'en in the hour of sorest need.

  Explanation:

புலனடக்கம் வாய்ந்த தூயவர், வறுமையில் வாடும் நிலையிலேகூடப் பிறர் பொருளைக் கவர்ந்திட விரும்ப மாட்டார்.

The wise who have conquered their senses and are free from crime, will not covet (the things of others), with the thought "we are destitute."

Thirukural - Chapter 18 Cont..

173 - சிற்றின்பம் வெஃகி யறனல்ல செய்யாரே

மற்றின்பம் வேண்டு பவர்.

No deeds of ill, misled by base desire,
Do they, whose souls to other joys aspire.

  Explanation:

அறவழியில் நிலையான பயனை விரும்புகிறவர் உடனடிப் பயன் கிடைக்கிறது என்பதற்காக அறவழி தவறி நடக்க மாட்டார்.

Those who desire the higher pleasures (of heaven) will not act unjustly through desire of the trifling joy. (in this life.)

Thirukural - Chapter 18 Cont..

172 - படுபயன் வெஃகிப் பழிப்படுவ செய்யார்

நடுவன்மை நாணு பவர்.

Through lust of gain, no deeds that retribution bring,
Do they, who shrink with shame from every unjust thing.

  Explanation:

நடுவுநிலை தவறுவது நாணித் தலைகுனியத் தக்கது என்று நினைப்பவர் தமக்கு ஒரு பயன் கிடைக்கும் என்பதற்காக, பழிக்கப்படும் செயலில் ஈ.டுபடமாட்டார்.

Those who blush at the want of equity will not commit disgraceful acts through desire of the profit that may be gained.

Thirukural - Chapter 18

171 - நடுவின்றி நன்பொருள் வெஃகிற் குடிபொன்றிக்

குற்றமும் ஆங்கே தரும்.

With soul unjust to covet others' well-earned store,
Brings ruin to the home, to evil opes the door.

  Explanation:

மனச்சான்றை ஒதுக்கிவிட்டுப் பிறர்க்குரிய அரும் பொருளைக் கவர்ந்துகொள்ள விரும்புகிறவரின் குடியும் கெட்டொழிந்து, பழியும் வந்து சேரும்.

If a man departing from equity covet the property (of others), at that very time will his family be destroyed and guilt be incurred.

Thirukural - Chapter 17- Cont...

170 - அழுக்கற் றகன்றாரும் இல்லையஃ தில்லார்

பெருக்கத்தில் தீர்ந்தாரு மில்.

No envious men to large and full felicity attain;
No men from envy free have failed a sure increase to gain.

  Explanation:

பொறாமை கொண்டதால் புகழ் பெற்று உயர்ந்தோரும் இல்லை; பொறாமை இல்லாத காரணத்தால் புகழ் மங்கி வீழ்ந்தோரும் இல்லை.

Never have the envious become great; never have those who are free from envy been without greatness.

Thirukural - Chapter 17- Cont...

169 - அவ்விய நெஞ்சத்தான் ஆக்கமும் செவ்வியான்

கேடும் நினைக்கப் படும்.

To men of envious heart, when comes increase of joy,
Or loss to blameless men, the 'why' will thoughtful hearts employ.

  Explanation:

பொறாமைக் குணம் கொண்டவனின் வாழ்க்கை வளமாக இருப்பதும், பொறாமைக் குணம் இல்லாதவனின் வாழ்க்கை வேதனையாக இருப்பதும் வியப்புக்குரிய செய்தியாகும்.

The wealth of a man of envious mind and the poverty of the righteous will be pondered.

Thirukural - Chapter 17- Cont...

168 - அழுக்கா றெனவொரு பாவி திருச்செற்றுத்

தீயுழி உய்த்து விடும்.

Envy, embodied ill, incomparable bane,
Good fortune slays, and soul consigns to fiery pain.

  Explanation:

பொறாமை எனும் தீமை ஒருவனுடைய செல்வத்தையும் சிதைத்துத் தீய வழியிலும் அவனை விட்டுவிடும்.

Envy will destroy (a man's) wealth (in his world) and drive him into the pit of fire (in the world to come.)

Thirukural - Chapter 17- Cont...

167 - அவ்வித் தழுக்கா றுடையானைச் செய்யவள்

தவ்வையைக் காட்டி விடும்.

From envious man good fortune's goddess turns away,
Grudging him good, and points him out misfortune's prey.

  Explanation:

செல்வத்தை இலக்குமி என்றும், வறுமையை அவளது அக்காள் மூதேவி என்றும் வர்ணிப்பதுண்டு. பொறாமைக் குணம் கொண்டவனை அக்காளுக்கு அடையாளம் காட்டிவிட்டுத் தங்கை இலக்குமி அவனைவிட்டு அகன்று விடுவாள்.

Lakshmi envying (the prosperity) of the envious man will depart and introduce him to her sister.

Thirukural - Chapter 17- Cont...

166 - கொடுப்ப தழுக்கறுப்பான் சுற்றம் உடுப்பதூஉம்

உண்பதூஉ மின்றிக் கெடும்.

Who scans good gifts to others given with envious eye,
His kin, with none to clothe or feed them, surely die.

  Explanation:

உதவியாக ஒருவருக்குக் கொடுக்கப்படுவதைப் பார்த்துப் பொறாமை கொண்டால் அந்தத் தீய குணம், அவனை மட்டுமின்றி அவனைச் சார்ந்திருப்போரையும் உணவுக்கும், உடைக்கும்கூட வழியில்லாமல் ஆக்கிவிடும்.

He who is envious at a gift (made to another) will with his relations utterly perish destitute of food and rainment.

Thirukural - Chapter 17- Cont...

165 - அழுக்கா றுடையார்க் கதுசாலும் ஒன்னார்

வழுக்கியுங் கேடீன் பது.

Envy they have within! Enough to seat their fate!
Though foemen fail, envy can ruin consummate.

  Explanation:

பொறாமைக் குணம் கொண்டவர்களுக்கு அவர்களை வீழ்த்த வேறு பகையே வேண்டா. அந்தக் குணமே அவர்களை வீழ்த்தி விடும்.

To those who cherish envy that is enough. Though free from enemies that (envy) will bring destruction.

Thirukural - Chapter 17- Cont...

164 - அழுக்காற்றின் அல்லவை செய்யார் இழுக்காற்றின்

ஏதம் படுபாக் கறிந்து.

The wise through envy break not virtue's laws,
Knowing ill-deeds of foul disgrace the cause.

  Explanation:

தீய வழியில் சென்றால் துன்பம் ஏற்படுமென்பதை அறிந்தவர்கள் பொறாமையினால் தீச்செயல்களில் ஈ.டுபடமாட்டார்கள்.

(The wise) knowing the misery that comes from transgression will not through envy commit unrighteous deeds.

Thirukural - Chapter 17- Cont...

163 - அறனாக்கம் வேண்டாதான் என்பான் பிறனாக்கம்

பேணா தழுக்கறுப் பான்.

Nor wealth nor virtue does that man desire 'tis plain,
Whom others' wealth delights not, feeling envious pain.

  Explanation:

அறநெறியையும், ஆக்கத்தையும் விரும்பிப் போற்றாதவன்தான், பிறர் பெருமையைப் போற்றாமல் பொறாமைக் களஞ்சியமாக விளங்குவான்.

Of him who instead of rejoicing in the wealth of others, envies it, it will be said "he neither desires virtue not wealth."

Thirukural - Chapter 17- Cont...

162 - விழுப்பேற்றின் அஃதொப்ப தில்லையார் மாட்டும்

அழுக்காற்றின் அன்மை பெறின்.

If man can learn to envy none on earth,
'Tis richest gift, -beyond compare its worth.

  Explanation:

யாரிடமும் பொறாமை கொள்ளாத பண்பு ஒருவர்க்கு வாய்க்கப் பெறுமேயானால் அதற்கு மேலான பேறு அவருக்கு வேறு எதுவுமில்லை.

Amongst all attainable excellences there is none equal to that of being free from envy towords others.

Thirukural - Chapter 17- Cont...

161 - ஒழுக்காறாக் கொள்க ஒருவன்தன் நெஞ்சத்

தழுக்கா றிலாத இயல்பு.

As 'strict decorum's' laws, that all men bind,
Let each regard unenvying grace of mind.

  Explanation:

மனத்தில் பொறாமையில்லாமல் வாழும் இயல்பை ஒழுக்கத்திற்குரிய நெறியாகப் பெற்று விளங்கிட வேண்டும்.

Let a man esteem that disposition which is free from envy in the same manner as propriety of conduct.

Thirukural - Chapter 16- Cont...

160 - உண்ணாது நோற்பார் பெரியர் பிறர்சொல்லும்

இன்னாச்சொ னோற்பாரிற் பின்.

Though 'great' we deem the men that fast and suffer pain,
Who others' bitter words endure, the foremost place obtain.

  Explanation:

பசி பொறுத்து உண்ணாநோன்பு இருக்கும் உறுதி படைத்தவர்கள்கூடப் பிறர்கூறும் கொடுஞ்சொற்களைப் பொறுத்துக் கொள்பவர்களுக்கு, அடுத்த நிலையில் தான் வைத்துப் போற்றப்படுவார்கள்.

Those who endure abstinence from food are great, next to those who endure the uncourteous speech of others.

Thirukural - Chapter 16- Cont...

159 - துறந்தாரின் தூய்மை யுடையர் இறந்தார்வாய்

இன்னாச்சொல் நோற்கிற் பவர்.

They who transgressors' evil words endure
With patience, are as stern ascetics pure.

  Explanation:

எல்லை கடந்து நடந்து கொள்பவர்களின் கொடிய சொற்களைப் பொறுத்துக் கொள்பவர்கள் தூய்மையான துறவிகளைப் போன்றவர்கள்.

Those who bear with the uncourteous speech of the insolent are as pure as the ascetics.

Thirukural - Chapter 16- Cont...

157 - திறனல்ல தற்பிறர் செய்யினும் நோநொந்

தறனல்ல செய்யாமை நன்று.

Though others work thee ill, thus shalt thou blessing reap;
Grieve for their sin, thyself from vicious action keep!

  Explanation:

பிறர் செய்திடும் இழிவான காரியங்களுக்காகத் துன்பமுற்று வருந்தி, பதிலுக்கு அதே காரியங்களைச் செய்து பழி வாங்காமலிருப்பதுதான் சிறந்த பண்பாகும்.

Though others inflict injuries on you, yet compassionating the evil (that will come upon them) it will be well not to do them anything contrary to virtue.

Thirukural - Chapter 16- Cont...

156 - ஒறுத்தார்க் கொருநாளை இன்பம் பொறுத்தார்க்குப்

பொன்றுந் துணையும் புகழ்.

Who wreak their wrath have pleasure for a day;
Who bear have praise till earth shall pass away.

  Explanation:

தமக்குக் கேடு செய்தவரை மன்னித்திடாமல் தண்டிப்பவர்க்கு அந்த ஒரு நாள் மட்டுமே இன்பமாக அமையும். மறப்போம் மன்னிப்போம் எனப் பொறுமை கடைப் பிடிப்பபோருக்கோ, வாழ்நாள் முழுதும் புகழ்மிக்கதாக அமையும்.

The pleasure of the resentful continues for a day. The praise of the patient will continue until (the final destruction of) the world.

Thirukural - Chapter 16- Cont...

155 - ஒறுத்தாரை யொன்றாக வையாரே வைப்பர்

பொறுத்தாரைப் பொன்போற் பொதிந்து.

Who wreak their wrath as worthless are despised;
Who patiently forbear as gold are prized.

  Explanation:

தமக்கு இழைக்கப்படும் தீமையைப் பொறுத்துக் கொள்பவர்களை உலகத்தார் பொன்னாக மதித்துப் போற்றுவார்கள். பொறுத்துக் கொள்ளாமல் தண்டிப்பவர்களை அதற்கு ஒப்பாகக் கருத மாட்டார்கள்.

(The wise) will not at all esteem the resentful. They will esteem the patient just as the gold which they lay up with care.

Thirukural - Chapter 16- Cont...

154 - நிறையுடைமைநீங்காமை வேண்டின் பொறையுடைமை

போற்றி யொழுகப் படும்.

Seek'st thou honour never tarnished to retain;
So must thou patience, guarding evermore, maintain.

  Explanation:

பொறுமையின் உறைவிடமாக இருப்பவரைத்தான் நிறைவான மனிதர் என்று உலகம் புகழும்.

If you desire that greatness should never leave, you preserve in your conduct the exercise of patience.

Thirukural - Chapter 16- Cont...

153 - இன்மையு ளின்மை விருந்தொரால் வன்மையுள்

வன்மை மடவார்ப் பொறை.

The sorest poverty is bidding guest unfed depart;
The mightiest might to bear with men of foolish heart.

  Explanation:

வறுமையிலும் கொடிய வறுமை, வந்த விருந்தினரை வரவேற்க முடியாதது. அதைப் போல வலிமையிலேயே பெரிய வலிமை அறிவிலிகளின் செயலைப் பொறுத்துக் கொள்வது.

To neglect hospitality is poverty of poverty. To bear with the ignorant is might of might.

Thirukural - Chapter 16- Cont...

152 - பொறுத்த லிறப்பினை யென்றும் அதனை

மறத்த லதனினும் நன்று.

Forgiving trespasses is good always;
Forgetting them hath even higher praise;

  Explanation:

அளவுகடந்து செய்யப்பட்ட தீங்கைப் பொறுத்துக் கொள்வதைக் காட்டிலும், அந்தத் தீங்கை அறவே மறந்து விடுவதே சிறந்த பண்பாகும்.

Bear with reproach even when you can retaliate; but to forget it will be still better than that.

Thirukural - Chapter 16- Cont...

151 - அகழ்வாரைத் தாங்கும் நிலம்போலத் தம்மை

இகழ்வார்ப் பொறுத்தல் தலை.

As earth bears up the men who delve into her breast,
To bear with scornful men of virtues is the best.

  Explanation:

தன்மீது குழி பறிப்போரையே தாங்குகின்ற பூமியைப் போல் தம்மை இகழ்ந்து பேசுகிறவர்களின் செயலையும் பொறுத்துக் கொள்வதே தலைசிறந்த பண்பாகும்.

To bear with those who revile us, just as the earth bears up those who dig it, is the first of virtues.

Thirukural - Chapter 15- Cont...

150 - அறன்வரையா னல்ல செயினும் பிறன்வரையாள்

பெண்மை நயவாமை நன்று.

Though virtue's bounds he pass, and evil deeds hath wrought;
At least, 'tis good if neighbour's wife he covet not.

  Explanation:

பிறன் மனைவியை விரும்பிச் செயல்படுவது அறவழியில் நடக்காதவர் செயலைவிடத் தீமையானதாகும்.

Though a man perform no virtuous deeds and commit (every) vice, it will be well if he desire not the womanhood of her who is within the limit (of the house) of another.

Thirukural - Chapter 15- Cont...

149 - நலக்குரியார் யாரெனின் நாமநீர் வைப்பின்

பிறற்குரியாள் தோள்தோயா தார்.

Who 're good indeed, on earth begirt by ocean's gruesome tide?
The men who touch not her that is another's bride.

  Explanation:

பிறன் மனைவியின் தோளைத் தீண்டாதவரே கடல் சூழ் இவ்வுலகின் பெருமைகளை அடைவதற்குத் தகுதியுடையவர்.

Is it asked, "who are those who shall obtain good in this world surrounded by the terror-producing sea ?" Those who touch not the shoulder of her who belongs to another.

Thirukural - Chapter 15- Cont...

148 - பிறன்மனை நோக்காத பேராண்மை சான்றோர்க்

கறனென்றோ ஆன்ற வொழுக்கு.

Manly excellence, that looks not on another's wife,
Is not virtue merely, 'tis full 'propriety' of life.

  Explanation:

வெறொருவன் மனைவியைக் காம எண்ணத்துடன் நோக்காத பெருங்குணம் அறநெறி மட்டுமன்று; அது ஒழுக்கத்தின் சிகரமும் ஆகும்.

That noble manliness which looks not at the wife of another is the virtue and dignity of the great.

Thirukural - Chapter 15- Cont...

147 - அறனியலான் இல்வாழ்வா னென்பான் பிறனியலான்

பெண்மை நயவா தவன்.

Who sees the wife, another's own, with no desiring eye
In sure domestic bliss he dwelleth ever virtuously.

  Explanation:

பிறன் மனைவியிடம் பெண்மை இன்பத்தை நாடிச் செல்லாதவனே அறவழியில் இல்வாழ்க்கை மேற்கொண்டவன் எனப்படுவான்.

He who desires not the womanhood of her who should walk according to the will of another will be praised as a virtuous house-holder.

Thirukural - Chapter 15- Cont...

146 - பகைபாவம் அச்சம் பழியென நான்கும்

இகவாவாம் இல்லிறப்பான் கண்.

Who home ivades, from him pass nevermore,
Hatred and sin, fear, foul disgrace; these four.

  Explanation:

பிறன் மனைவியிடம் முறைகேடாக நடக்க நினைப்பவனிடமிருந்து பகை, தீமை, அச்சம், பழி ஆகிய நான்கும் நீங்குவதில்லை.

Hatred, sin, fear, disgrace; these four will never leave him who goes in to his neighbour's wife.

Thirukural - Chapter 15- Cont...

145 - எளிதென இல்லிறப்பா னெய்துமெஞ் ஞான்றும்

விளியாது நிற்கும் பழி.

'Mere triflel' saying thus, invades the home, so he ensures.
A gain of guilt that deathless aye endures.

  Explanation:

எளிதாக அடையலாம் என எண்ணிப் பிறனுடைய மனைவியிடம் முறைகேடாக நடப்பவன் என்றும் அழியாத பழிக்கு ஆளாவான்.

He who thinks lightly of going into the wife of another acquires guilt that will abide with him imperishably and for ever.