Thirukural - Chapter 12 - Cont...

114 - தக்கார் தகவிலர் என்ப தவரவர்

எச்சத்தாற் காணப் படும்.

Who just or unjust lived shall soon appear:
By each one's offspring shall the truth be clear.

  Explanation:

ஒருவர் நேர்மையானவரா அல்லது நெறி தவறி, நீதி தவறி நடந்தவரா என்பது அவருக்குப் பின் எஞ்சி நிற்கப்போகும் புகழ்ச் சொல்லைக் கொண்டோ அல்லது பழிச் சொல்லைக் கொண்டோதான் நிர்ணயிக்கப்படும்.

The worthy and unworthy may be known by the existence or otherwise of good offsprings.

Thirukural - Chapter 12 - Cont...

113 - நன்றே தரினும் நடுவிகந்தாம் ஆக்கத்தை

அன்றே யொழிய விடல்.

Though only good it seem to give, yet gain
By wrong acquired, not e'en one day retain!

  Explanation:

நடுவுநிலை தவறுவதால் ஏற்படக்கூடிய பயன் நன்மையையே தரக் கூடியதாக இருந்தாலும், அந்தப் பயனைக் கைவிட்டு நடுவுநிலையைத்தான் கடைப்பிடிக்க வேண்டும்.

Forsake in the very moment (of acquisition) that gain which, though it should bring advantage, is without equity.

Thirukural - Chapter 12 - Cont...

112 - செப்பம் உடையவன் ஆக்கஞ் சிதைவின்றி

எச்சத்திற் கேமாப் புடைத்து.

The just man's wealth unwasting shall endure,
And to his race a lasting joy ensure.

  Explanation:

நடுவுநிலையாளனின் செல்வத்திற்கு அழிவில்லை; அது, வழிவழித் தலைமுறையினர்க்கும் பயன் அளிப்பதாகும்.

The wealth of the man of rectitude will not perish, but will bring happiness also to his posterity.

Thirukural - Chapter 12

111 - தகுதி யெனவொன்று நன்றே பகுதியாற்

பாற்பட் டொழுகப் பெறின்.

If justice, failing not, its quality maintain,
Giving to each his due, -'tis man's one highest gain.

  Explanation:

பகைவர், அயலோர், நண்பர் எனப்பகுத்துப் பார்த்து ஒருதலைச் சார்பாக நிற்காமல் இருத்தலே நன்மை தரக்கூடிய நடுவுநிலைமை எனும் தகுதியாகும்.

That equity which consists in acting with equal regard to each of (the three) divisions of men [enemies, strangers and friends] is a pre-eminent virtue.

Thirukural - Chapter 11 - Cont...

110 - எந்நன்றி கொன்றார்க்கும் உய்வுண்டாம் உய்வில்லை

செய்ந்நன்றி கொன்ற மகற்கு.

Who every good have killed, may yet destruction flee;
Who 'benefit' has killed, that man shall ne'er 'scape free!

  Explanation:

எந்த அறத்தை மறந்தார்க்கும் வாழ்வு உண்டு; ஆனால் ஒருவர் செய்த உதவியை மறந்தார்க்கு வாழ்வில்லை.

He who has killed every virtue may yet escape; there is no escape for him who has killed a benefit.

Thirukural - Chapter 11 - Cont...

109 - கொன்றன்ன இன்னா செயினும் அவர்செய்த

ஒன்றுநன் றுள்ளக் கெடும்.

Effaced straightway is deadliest injury,
By thought of one kind act in days gone by.

  Explanation:

ஒருவர் செய்யும் மிகக் கொடுமையான தீமைகூட நமது உள்ளத்தைப் புண்படுத்தாமல் அகன்றுவிட வேண்டுமானால், அந்த ஒருவர் முன்னர் நமக்குச் செய்த நன்மையை மட்டும் நினைத்துப் பார்த்தாலே போதுமானது.

Though one inflict an injury great as murder, it will perish before the thought of one benefit (formerly) conferred. 

Thirukural - Chapter 11 - Cont...

110 - எந்நன்றி கொன்றார்க்கும் உய்வுண்டாம் உய்வில்லை

செய்ந்நன்றி கொன்ற மகற்கு.

Who every good have killed, may yet destruction flee;
Who 'benefit' has killed, that man shall ne'er 'scape free!

  Explanation:

எந்த அறத்தை மறந்தார்க்கும் வாழ்வு உண்டு; ஆனால் ஒருவர் செய்த உதவியை மறந்தார்க்கு வாழ்வில்லை.

He who has killed every virtue may yet escape; there is no escape for him who has killed a benefit. 

Thirukural - Chapter 11 - Cont...

108 - நன்றி மறப்பது நன்றன்று நன்றல்லது

அன்றே மறப்பது நன்று.

'Tis never good to let the thought of good things done thee pass away;
Of things not good, 'tis good to rid thy memory that very day.

  Explanation:

ஒருவர் நமக்குச் செய்த நன்மையை மறப்பது நல்லதல்ல; அவர் தீமை செய்திருந்தால் அதை மட்டும் அக்கணமே மறந்து விடுவது நல்லது.

It is not good to forget a benefit; it is good to forget an injury even in the very moment (in which it is inflicted). 

Thirukural - Chapter 11 - Cont...

107 - எழுமை எழுபிறப்பும் உள்ளுவர் தங்கண்

விழுமந் துடைத்தவர் நட்பு.

Through all seven worlds, in seven-fold birth, Remains in mem'ry of the wise.
Friendship of those who wiped on earth, The tears of sorrow from their eyes.

  Explanation:

ஏழேழு தலைமுறைக்கு என்றும் ஏழேழு பிறவிக்கு என்றும் மிகைப்படுத்திச் சொல்வதுபோல, ஒருவருடைய துன்பத்தைப் போக்கியவரின் தூய்மையான நட்பை நினைத்துப் போற்றுவதற்குக் கால எல்லையே கிடையாது.

(The wise) will remember throughout their seven-fold births the love of those who have wiped away their affliction. 

Thirukural - Chapter 11 - Cont...

106 - மறவற்க மாசற்றார் கேண்மை துறவற்க

துன்பத்துள் துப்பாயார் நட்பு.

Kindness of men of stainless soul remember evermore!
Forsake thou never friends who were thy stay in sorrow sore!

  Explanation:

மாசற்றவர்களின் உறவை மறக்கவும் கூடாது; துன்பத்தில் துணை நின்றவர் நட்பைத் துறக்கவும் கூடாது.

Forsake not the friendship of those who have been your staff in adversity. Forget not be benevolence of the blameless. 

Thirukural - Chapter 11 - Cont...

105 - உதவி வரைத்தன் றுதவி உதவி

செயப்பட்டார் சால்பின் வரைத்து.

The kindly aid's extent is of its worth no measure true;
Its worth is as the worth of him to whom the act you do.

  Explanation:

உதவி என்பது, செய்யப்படும் அளவைப் பொருத்துச் சிறப்படைவதில்லை; அந்த உதவியைப் பெறுபவரின் பண்பைப் பொருத்தே அதன் அளவு மதிப்பிடப்படும்.

The benefit itself is not the measure of the benefit; the worth of those who have received it is its measure. 

Thirukural - Chapter 11 - Cont...

104 - தினைத்துணை நன்றி செயினும் பனைத்துணையாக்

கொள்வர் பயன்தெரி வார்.

Each benefit to those of actions' fruit who rightly deem,
Though small as millet-seed, as palm-tree vast will seem.

  Explanation:

ஒருவர் செய்யும் தினையளவு நன்மையைக்கூட அதனால் பயன்பெறும் நன்றியுள்ளவர் பல்வேறு வகையில் பயன்படக்கூடிய பனையின் அளவாகக் கருதுவார்.

Though the benefit conferred be as small as a millet seed, those who know its advantage will consider it as large as a palmyra fruit. 

Thirukural - Chapter 11 - Cont...

103 - பயன்தூக்கார் செய்த உதவி நயன்தூக்கின்

நன்மை கடலின் பெரிது.

Kindness shown by those who weigh not what the return may be:
When you ponder right its merit, 'Tis vaster than the sea.

  Explanation:

என்ன பயன் கிடைக்கும் என்று எண்ணிப் பார்க்காமலே, அன்பின் காரணமாக ஒருவர் செய்த உதவியின் சிறப்பு கடலை விடப் பெரிது.

If we weigh the excellence of a benefit which is conferred without weighing the return, it is larger than the sea. 

Thirukural - Chapter 11 - Cont...

102 - காலத்தி னாற்செய்த நன்றி சிறிதெனினும்

ஞாலத்தின் மாணப் பெரிது.

A timely benefit, -though thing of little worth,
The gift itself, -in excellence transcends the earth.

  Explanation:

தேவைப்படும் காலத்தில் செய்யப்படும் உதவி சிறிதளவாக இருந்தாலும், அது உலகத்தைவிடப் பெரிதாக மதிக்கப்படும்.

A favour conferred in the time of need, though it be small (in itself), is (in value) much larger than the world.

Thirukural - Chapter 11 - Cont...

 101 - செய்யாமல் செய்த உதவிக்கு வையகமும்

வானகமும் ஆற்றல் அரிது.

Assistance given by those who ne'er received our aid,
Is debt by gift of heaven and earth but poorly paid.

  Explanation:

``வாராது வந்த மாமணி'' என்பதுபோல், ``செய்யாமற் செய்த உதவி'' என்று புகழத்தக்க அரிய உதவி வழங்கப்பட்டால், அதற்கு இந்த வானமும் பூமியும் கூட ஈ.டாக மாட்டா.

(The gift of) heaven and earth is not an equivalent for a benefit which is conferred where none had been received.

Thirukural - Chapter 10 - Cont...

100 - இனிய உளவாக இன்னாத கூறல்

கனிஇருப்பக் காய்கவர்ந் தற்று.

When pleasant words are easy, bitter words to use,
Is, leaving sweet ripe fruit, the sour unripe to choose.

  Explanation:

இனிமையான சொற்கள் இருக்கும்போது அவற்றை விடுத்துக் கடுமையாகப் பேசுவது கனிகளை ஒதுக்கி விட்டுக் காய்களைப் பறித்துத் தின்பதற்குச் சமமாகும்.

To say disagreeable things when agreeable are at hand is like eating unripe fruit when there is ripe.

Thirukural - Chapter 10 - Cont...

99 - இன்சொல் இனிதீன்றல் காண்பான் எவன்கொலோ

வன்சொல் வழங்கு வது.

Who sees the pleasure kindly speech affords,
Why makes he use of harsh, repellant words?

  Explanation:

இனிய சொற்கள் இன்பத்தை வழங்கும் என்பதை உணர்ந்தவர் அதற்கு மாறாக எதற்காகக் கடுஞ் சொற்களைப் பயன்படுத்த வேண்டும்?

Why does he use harsh words, who sees the pleasure which sweet speech yields ?

Thirukural - Chapter 10 - Cont...

98 - சிறுமையுள் நீங்கிய இன்சொல் மறுமையும்

இம்மையும் இன்பம் தரும்.

Sweet kindly words, from meanness free, delight of heart,
In world to come and in this world impart.

  Explanation:

சிறுமைத்தனமற்ற இனியசொல் ஒருவனுக்கு அவன் வாழும் போதும், வாழ்ந்து மறைந்த பிறகும் புகழைத் தரக்கூடியதாகும்.

Sweet speech, free from harm to others, will give pleasure both in this world and in the next.

Thirukural - Chapter 10 - Cont...

97 - நயன்ஈ.ன்று நன்றி பயக்கும் பயன்ஈ.ன்று பண்பின் தலைப்பிரியாச் சொல். The words of sterling sense, to rule of right that strict adhere, To virtuous action prompting, blessings yield in every sphere.

Explanation: நன்மையான பயனைத் தரக்கூடிய நல்ல பண்பிலிருந்து விலகாத சொற்கள் அவற்றைக் கூறுவோருக்கும் இன்பத்தையும், நன்மையையும் உண்டாக்கக் கூடியவைகளாகும். That speech which, while imparting benefits ceases not to please, will yield righteousness (for this world) and merit (for the next world).

Thirukural - Chapter 10 - Cont...

96 - அல்லவை தேய அறம்பெருகும் நல்லவை

நாடி இனிய சொலின்.

Who seeks out good, words from his lips of sweetness flow;
In him the power of vice declines, and virtues grow.

  Explanation:

தீய செயல்களை அகற்றி அறநெறி தழைக்கச் செய்ய வேண்டுமானால், இனிய சொற்களைப் பயன்படுத்தி நல்வழி எதுவெனக் காட்ட வேண்டும்.

If a man, while seeking to speak usefully, speaks also sweetly, his sins will diminish and his virtue increase.

Thirukural - Chapter 10 - Cont...

95 - பணிவுடையன் இன்சொலன் ஆதல் ஒருவற்கு

அணியல்ல மற்றுப் பிற.

Humility with pleasant speech to man on earth,
Is choice adornment; all besides is nothing worth.

  Explanation:

அடக்கமான பண்பும், இனிமையாகப் பேசும் இயல்பும் தவிர, ஒருவருக்குச் சிறந்த அணிகலன் வேறு இருக்க முடியாது.

Humility and sweetness of speech are the ornaments of man; all others are not (ornaments).

Thirukural - Chapter 10 - Cont...

94 - துன்புறூஉம் துவ்வாமை இல்லாகும் யார்மாட்டும்

இன்புறூஉம் இன்சொ லவர்க்கு.

The men of pleasant speech that gladness breathe around,
Through indigence shall never sorrow's prey be found.

  Explanation:

இன்சொல் பேசி எல்லோரிடத்திலும் கனிவுடன் பழகுவோர்க்கு `நட்பில் வறுமை' எனும் துன்பமில்லை.

Sorrow-increasing poverty shall not come upon those who use towards all, pleasure-increasing sweetness of speech.

Thirukural - Chapter 10 - Cont...

93 - முகத்தான் அமர்ந்தின்து நோக்கி அகத்தானாம்

இன்சொ லினதே அறம்.

With brightly beaming smile, and kindly light of loving eye,
And heart sincere, to utter pleasant words is charity.

  Explanation:

முகம் மலர நோக்கி, அகம் மலர இனிய சொற்களைக் கூறுவதே அறவழியில் அமைந்த பண்பாகும்.

Sweet speech, flowing from the heart (uttered) with a cheerful countenance and a sweet look, is true virtue.

Thirukural - Chapter 10 - Cont...

92 - அகன்அமர்ந் தீதலின் நன்றே முகனமர்ந்து

இன்சொலன் ஆகப் பெறின்.

A pleasant word with beaming smile,s preferred,
Even to gifts with liberal heart conferred.

  Explanation:

முகம் மலர்ந்து இனிமையாகப் பேசுவது, அகம் குளிர்ந்து ஒன்றைக் கொடுப்பதை விட மேலான பண்பாகும்.

Sweet speech, with a cheerful countenance is better than a gift made with a joyous mind.

Thirukural - Chapter 10 - Cont...

91 - இன்சொலால் ஈ.ரம் அளைஇப் படிறிலவாம்

செம்பொருள் கண்டார்வாய்ச் சொல்.

Pleasant words are words with all pervading love that burn;
Words from his guileless mouth who can the very truth discern.

  Explanation:

ஒருவர் வாயிலிருந்து வரும் சொல் அன்பு கலந்ததாகவும், வஞ்சனையற்றதாகவும், வாய்மையுடையதாகவும் இருப்பின் அதுவே இன்சொல் எனப்படும்.

Sweet words are those which imbued with love and free from deceit flow from the mouth of the virtuous.

Thirukural - Chapter 9 - Cont...

90 - மோப்பக் குழையும் அனிச்சம் முகந்திரிந்து

நோக்கக் குழையும் விருந்து.

The flower of 'Anicha' withers away, If you do but its fragrance inhale;
If the face of the host cold welcome convey, The guest's heart within him will fail.

  Explanation:

அனிச்சம் எனப்படும் பூ, முகர்ந்தவுடன் வாடி விடக் கூடியது. அதுபோல் சற்று முகங்கோணி வரவேற்றாலே விருந்தினர் வாடிவிடுவர்.

As the Anicham flower fades in smelling, so fades the guest when the face is turned away.

Thirukural - Chapter 9 - Cont...

89 - உடைமையுள் இன்மை விருந்தோம்பல் ஓம்பா

மடமை மடவார்கண் உண்டு.

To turn from guests is penury, though worldly goods abound;
'Tis senseless folly, only with the senseless found.

  Explanation:

விருந்தினரை வரவேற்றுப் போற்றத் தெரியாத அறிவற்றவர்கள் எவ்வளவு பணம் படைத்தவர்களாக இருந்தாலும் தரித்திரம் பிடித்தவர்களாகவே கருதப்படுவார்கள்.

That stupidity which excercises no hospitality is poverty in the midst of wealth. It is the property of the stupid.

Thirukural - Chapter 9 - Cont...

88 - பரிந்தோம்பிப் பற்றற்றேம் என்பர் விருந்தோம்பி

வேள்வி தலைப்படா தார்.

With pain they guard their stores, yet 'All forlorn are we,' they'll cry,
Who cherish not their guests, nor kindly help supply.

  Explanation:

செல்வத்தைச் சேர்த்துவைத்து அதனை இழக்கும்போது, விருந்தோம்பல் எனும் வேள்விக்கு அது பயன்படுத்தப்படாமற் போயிற்றே என வருந்துவார்கள்.

Those who have taken no part in the benevolence of hospitality shall (at length lament) saying, "we have laboured and laid up wealth and are now without support."

Thirukural - Chapter 9 - Cont...

87 - இனைத்துணைத் தென்பதொன் றில்லை விருந்தின்

துணைத்துணை வேள்விப் பயன்.

To reckon up the fruit of kindly deeds were all in vain;
Their worth is as the worth of guests you entertain.

  Explanation:

விருந்தினராக வந்தவரின் சிறப்பை எண்ணிப் பார்த்து விருந்தோம்பலை ஒரு வேள்வியாகவே கருதலாம்.

The advantages of benevolence cannot be measured; the measure (of the virtue) of the guests (entertained) is the only measure.

Thirukural - Chapter 9 - Cont...

86 - செல்விருந் தோம்பி வருவிருந்து பார்த்திருப்பான்

நல்விருந்து வானத் தவர்க்கு.

The guest arrived he tends, the coming guest expects to see;
To those in heavenly homes that dwell a welcome guest is he.

  Explanation:

வந்த விருந்தினரை உபசரித்து அவர்களை வழியனுப்பி வைக்கும்போதே, மேலும் வரக்கூடிய விருந்தினரை ஆவலுடன் எதிர்நோக்கி நிற்பவனை, புகழ்வானில் இருப்போர் நல்ல விருந்தினன் என்று வரவேற்றுப் போற்றுவர்.

He who, having entertained the guests that have come, looks out for others who may yet come, will be a welcome guest to the inhabitants of heaven.

Thirukural - Chapter 9 - Cont...

85 - வித்தும் இடல்வேண்டும் கொல்லோ விருந்தோம்பி

மிச்சில் மிசைவான் புலம்.

Who first regales his guest, and then himself supplies,
O'er all his fields, unsown, shall plenteous harvests rise.

  Explanation:

விருந்தினர்க்கு முதலில் உணவளித்து மிஞ்சியதை உண்டு வாழும் பண்பாளன், தன் நிலத்திற்குரிய விதையைக்கூட விருந்தோம்பலுக்குப் பயன்படுத்தாமல் இருப்பானா?

Is it necessary to sow the field of the man who, having feasted his guests, eats what may remain ?

Thirukural - Chapter 9 - Cont...

84 - அகனமர்ந்து செய்யாள் உறையும் முகனமர்ந்து

நல்விருந் தோம்புவான் இல்.

With smiling face he entertains each virtuous guest,
'Fortune' with gladsome mind shall in his dwelling rest.

  Explanation:

மனமகிழ்ச்சியை முகமலர்ச்சியால் காட்டி விருந்தினரை வரவேற்பவர் வீட்டில் அமர்ந்து செல்வம் எனும் திருமகள் வாழ்வாள்.

Lakshmi with joyous mind shall dwell in the house of that man who, with cheerful countenance, entertains the good as guests.